Sınır 130 oy 100 yorum
...
Sabah yüzümün okşamasi ile yavaş yavaş gözlerimi açtım abini görünce küçük bir tebessüm edip göğsüne daha çok sokuldu
"Günaydın güzelim" üç ay sonra ilk defa bende sabahlar konuşacaktım bu çok güzel bir hiss
"Günaydın abicim" saçımın üzerine küçük bir öpücük bıraktı
"sesini duymaya çok özlemişim küçüğüm" yüzümde ki tebessümü silmeden sanki mesafe yokmuş gibi daha çok göğsüne sokuldum
"hadi bakalım uykucu kalk artık aşağı inelim" omuz silktim
"biraz daha uymak istiyorum"
"olmaz küçüğüm hadi bakalım dün de pek bir şey yemedin yemek Yemen lazım zaten birazdan sofra hazır olur güzelim o yüzden kalk bakalım"
"ya istemiyorum" göğsüne uymaya devam ederken gülme sesini duyunca tek kaşımı kaldırıp Gözlerimi açtım kafamı kaldırarak abime baktım
"Neden gülüyorsun" elini çeneme koydu alnıma küçük bir öpücük bıraktı
"özlemişim bu şımarık hallerini" kıkırdayip tekrar göğsüne yaslanacaktım ki izin vermeden yataktan kalktı
"kusura bakma güzelim ama artık kalkıyorsun" oflayarak yerimden kalktım sinirli bir şekilde abime baktığım
"biraz daha uyusam ne olurdu sanki neyse üstümü değiştirip aşağı geliyorum ben!" alaylı bir şekilde bana bakarken daha da sinirlenip sert bir şekilde odanın kapasıni çarpıp çıktım
Sabah sabah neden bu kadar sinirim bozulduğunu ben bile anlamıyordum oysa bugün ilk defa konuşarak uyandım için mutlu olmam gerekiyordu ama sanırım regel dönemim yaklaştı için öyleydi
Odama gittikten hemen Lavaboya gittim yüzüme kaç kez şu çarptıktan sonra tekrar odaya geri döndüm yüzümde ki tebessüme engel olamadım gülümseyerek balkona çıktım
Gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım bu sabah çok güzeldi artık kendimi iyi hissediyorum en azından dertlerimi anlatabiliyordum
...
YAZAR
Alina bu üç ay için de kendisi bu ailenin için de iyi hissetmeye başlamıştı onlar alina'ya iyi geliyordu özelikle Polat çok ilgiylidi her gün acaba canı bir şey çekti mi diye sormayı unutmuyordu
Polat ne kadar ilgili olsa da son üç haftadır soğuk davranması alinanin gözünden kaçmadı oysa alina ondan hoşlandığını kendisine yeni itiraf etmişti Polatı her gördüğün de kalbi yerinden çıkacakmış gibiydi ama sanki Polat son üç haftadır onu görmeye dayanmıyor gibi bir hali vardı
Alina istemezce kendisini yük olarak görmeye başlamıştı yoksa Polat neden bu kadar soğuktu?
Biraz da olsa artık dışarı çıkmak istiyordu tek başına biraz düşünmeye ihtiyacı vardı o yüzden kimseye haber vermeden sessiz adımlar ile dış kapının önüne geldi kapının önüne koruma görmeyince hemen hızlı adımlarla dışarı çıktı hiç beklemeden hızlı adımlarla yürümeye devam etti
...
Herkes sofrada otururken melek ve alina'yi bekliyorlardı Polat ise alina'ya karşı hissetti duygu sanki hoşlanmaktan ötede gibiydi ve bu duyguyu bastırmaya çalışıyordu
elinden geldikçe ondan uzak durmaya çalışıyordu çünkü bir daha sevdi birini kaybetmeye hiç dayanmazdı ona göre sevdiklerine zarar veriyordu koruyamıyordu o yüzden alinadan uzak durmaya çalışıyordu ona rağmen sanki bir sabah yüzünü görmezse delirecek gibiydi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝗚𝗲𝗿𝗰̧𝗲𝗸 𝗔𝗶𝗹𝗲𝗺
AcţiuneÜvey ailesinden şiddet gören melek hayat onun yüzüne güler mı? Tam yeniden hayata geri dönüyor derken bu sefer ona takıntı olan adamın karşına güçlü durabilir mi? .... "Ateş abi?" "bebeğim" Duydum söz ile şok oldum iki adım geri gitmeme neden oldu...