𝗚𝗲𝗿𝗰̧𝗲𝗸 𝗔𝗶𝗹𝗲𝗺

Ona Acıdığım.. 59

Sınır 190 oy ve 120 yorum

....

Şuan sessizce arabanın camından dışarı izliyordum

Caner'den ayrılır ayrılmaz direkt yiğitlerin yanına gelmiştim hiç biri hiç bir şey sormazken bu benim işime gelmişti çünkü şimdi hiç kimseyle bu konu hakkında konuşmak istemiyordum

"İyi misin" yarene tebessüm ederek kafamı olumlu anlamına salladım arabanın durduğunu fark edince geldiğimizi anca fark etmiştim

"geldik güzelim" önde oturan yiğite baktığım

"siz gelmeyecek misiniz?" dediğim dudağımı büzerek

"yok güzelim bugün gerçekten çok yorgunuz hem sende çok yoruldun bugün dinlen yeni seni kaçırmaya düşünüyoruz" gülerek ona yaklaştığımız o da yanağını uzatır uzatmaz sulu bir öpücük bıraktığım yüzünü buruşturup geri çekildi

"salak sulu sulu öpme ya iğrençsin" kahkaha atıp hemen onun yanına oturan alp'ide öptüm en son yanıma gülerek bize bakan yarene yaklaşıp iki yanağını da uzun öptüm

"iniyorum ben hepinizi tekrar öptüm-" yiğit hemen sözümü kesti

"mümkünse beni hı hiç öpme" kaşlarımı çattım

"sanane be sana mı soracağım öperken bak çok uzatma yoksa yemin ederim tekrar sulu sulu öperim bu sefer bırakmam!" gözlerini devirdi bende uzatmak istemediğim için aynı onun gibi yaptığım ve tekrar görüşürüz dedikten sonra arabadan indiğim

..

Odam da üstümü değiştirdikten göz yaşlarımı sildim ve aynanın karşına geçip kıp kırmızı olan gözlerime baktığım

Caner beni gerçekten kırmıştı..

Ben mi büyüttüğüm yoksa gerçekten ileri mi gitti bilmiyorum

Artık kafam hiç bir şey almıyor..

Sanırım gerçekten yavaş yavaş bitiyorum

Sonim yaklaşıyor gibi hissediyorum ben artık gerçekten hayattan soğuyorum

"gelebilir miyim?" arkam da miran abimin sesiyle kendime geldiğim Kaşlarını kaldırmış bir şekilde beni süzdü

"gel tabi" dediğim tebessüm ederek, kapıyı kapatıp karşıma durdu

"kaç kez kapıyı tıkladım ama duymadın?" soru sorar gibiydi

"şey dalmışım özür dilerim duymadım" bana inanmadığını belliydi

"ne oldu anlat?" bir şey yok anlamına kafamı salladım

"ne olabilir canım sadece aylar sonra arkadaşlarımla buluştum için biraz duygulandım o kadar" kulaklarım ve yanaklarımı kızardığını emindim hemen gözlerimi kaçırdım

"melek abiciğim söyle hadi ne oldu? Yalan söylemeye hiç beceremiyorsun tıpkı benim gibisin kulakların ve yanakların kızarıyor o yüzden uzatmadan anlat yavrum" yüzümü avuçlarının arasına alınca tekrar gözlerim doldu ama ağlamadım

Hiç bir şey söylemeden kafamı göğsüne yasladım ona sımsık sarıldım sanki yıllardır görmemişim gibi sımsık sarıldım, miran abim böyle bir şey beklemediğini belliydi şoktan karşılık vermiyordu ne olduğunu anlamaya çalışıyordu

"Şşş bücür ne oldu kim seni bu hale getirdi güzelim?" saçlarımı okşayarak kulaklarıma fısıldadı

"Bir şey sorma lütfen" sesimi kendim bile zor duydum kapının sesini duyunca o tarafa döndüm