Uzun zaman sonra selammYeni hikayenin ilk tanıtımı geldi buraya küçük bir tanıtım paylaşıyorum
Hikaye de daha büyük bir tanıtım var eğer hikaye hoşunuza gittiyse
Küçük yaldızlı basmayı unutmayın canlarım..
....
Kaç Saattir Ormanda yürüyorum, ama artık ayaklarım çok ağrıyor. Bir türlü çıkış yolunu bulamıyorum.
Uzaktan küçük ışıklı olan depoyu ve üç arabayı gördüm, yüzümde kocaman bir gülümseme belirdi. Sonunda birinden yardım isteyebilirim, Allah'ım.
Hızlı adımlarla depoya doğru koştum. Kapının açık olduğunu görünce daha da hızlandım. Deponun önünde durduktan sonra hayatımda hiç beklemedim karşımda inanılmaz bir manzara ile karşılaştım.
Depoda en az on beş siyah giyimli adam vardı. Üstelik, her şeyi geçtim, arkasını dönen bir adamın karşısında, önünde sandalyeye bağlı, yüzü kan içinde olan başka bir adam daha vardı.
"Peki, bunu sen istedin" Buradan gitmek için adım atmaya çalışırken, deponun içinde yanıklanan silah sesiyle korkudan ağzımdan küçük bir çığlık kaçtı.
"Hassiktir, Ateş oraya bak!" Bana hâlâ arkası dönük olan adam hızlıca diğer adamın söylediği tarafa baktı, yani benim olduğum tarafa
İşte o an, gözleri kap kara adamla karşılaştım.
Hayatımda hiç görmediğim kadar karanlık bir adamla karşılaştım..
Hâlâ olayın şaşkınlığı üzerimden atamamıştım.
Ateş denen adamla kaç dakika göz göze geldiğimizi bilmiyorum.
Artık kendime gelmeliydim, hemen buradan gitmeliyim!
.....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝗚𝗲𝗿𝗰̧𝗲𝗸 𝗔𝗶𝗹𝗲𝗺
ActionÜvey ailesinden şiddet gören melek hayat onun yüzüne güler mı? Tam yeniden hayata geri dönüyor derken bu sefer ona takıntı olan adamın karşına güçlü durabilir mi? .... "Ateş abi?" "bebeğim" Duydum söz ile şok oldum iki adım geri gitmeme neden oldu...