12. Bölüm: Papatyalar

751 24 0
                                    


İlk yayımlanma tarihi: 15 Mayıs 2023

"Papatyalara benzeyen birinin
gülüşleri güneş olur.
Tıpkı sen gibi.."
-Habibe Nur Alperoğlu

Bölüm şarkısı: Çağan Şengül~Papatya

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Bölüm şarkısı: Çağan Şengül~Papatya.

Papatyaları çok seven kadına...

"Esra! Hadi kızım gelsene!" Diye bağıran Hilal'i duymazdan geldim. Semih'lerin evindeki havuzda hepimiz eğleniyorduk. Semih'lerin evi çok büyüktü hatta mahalledeki en büyük evdi. Eylül ayının sonlarındaydık havalar hala güzel ve sıcakken havuza girelim demiştik. Daha doğrusu bu fikri Akgün ortaya atmıştı.

Hilal havuzdan çıkmış tam benim yanıma gelecekti ki abimin kendisiyle beraber havuza düşmüşlerdi. Hilal düşmeden önce ağzından büyük bir çığlık çıkmıştı. Büyük bir kahkaha attım.

"Su aygırı mısın Özgür!" Dedi Mert.

Hilal, "Gerçekten su aygırı mısın Özgür! Su buz gibi!" Diye abime bağırıp yüzüne su sıçrattı.

"Bir şey olmaz kızım! Sen de ilk başta dediğimde girseydin o zaman!" Diye kendini savundu. Hilal kenarda suya gireyim mi girmeyeyim diye düşünmüş durmuştu.

Hepsi havuzda eğlenirken ben şezlonglardan birine uzanmış kitabımı okuyordum, kitaba daha yeni başlamıştım ve elimden bırakamıyordum. Limonatamdan bir yudum daha aldım. Yanımdaki şezlonga Emir oturunca yandan baktım. Hınzırca sırıtıyordu.

Gene bir bok yiyecekti. Sırıtmasından anladım.

"Ne sırıtıyorsun?" Diye en sonunda sordum, kaldığım sayfanın kenarını katladım.

"Niye girmiyorsun?"

"Kitaba daha yeni başladım, biraz daha okuyacağım."

"Boş ver kitabı, kitap kurdu kesildin başımıza. Hadi gir." Dediğinde başımı iki yana salladım.

"İstemiyorum." Dediğimde ayağa kalktı kolumdan tutarak beni de kaldırdı. Amacını anladığım için çırpınmaya başlamıştım çoktan.

"HAYIR EMİR! BIRAK!" Diye bağırıyordum aynı zamanda da kendimi geri çekmeye çalışıyordum lakin başarılı olamadım. Emir'in beni suya savurmasıyla kendimi suda bulunca ağızımdan ufak bir çığlık kaçtı. Hızla yüz üstüne çıkınca Emir gülüyordu.

"MİKROBUN ÇOCUĞU! BUZ GİBİ SU! HALA GÜLÜYORSUN!" Diye bağırınca gülmesi böğürtüye döndü.

"Y-yüz ifaden çok komikti!" Deyip daha yüksek sesli güldü.

"At gibi gülme karşımda! Annen boşuna sana mikrobun çocuğu demiyor!" Yüzüme gelen saçları sinirle geri iterken bahçe kapısında biri belirdi. Gelen Can'dı.

Mahalle AbisiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin