(Küfür bulunur)
(Acemi dille yazılmıştır)
Babasının işi yüzünden bambaşka yere taşınan Esra çıkmaz bir sokağa girer. Bu sokaktan çıkması içinse birine ihtiyacı vardı.
Mahallenin abisi olan Can'a.
Mahallenin abisi olan Can ise aşka yeminler etmiş...
"Hala dediğimin arkasındayım. Sen Esra'yı kaybetmeyeceksin." Dedi, kısıkça güldüm ve yeniden bir sigara yaktım.
"Bence ben Esra'yı çoktan kaybettim."
Esra'ya kim göstermişti bilmiyordum o fotoğrafları. Şu an barışmış olabilirdik ama Esra bana eskisi gibi davranmıyordu, en önemlisi de bana güvenmiyordu. O fotoğrafların gerçeği şöyleydi. Annem öldükten sonra harabeydim. Babam dahil herkes bir doktordan yardım almamı söyleyip durdular. O günlerde yanımda Ada ve Umut vardı. Umut'la şu anki gibi küs değildik ama beni suçladığı gün birbirimize girmiştik sonra da bir daha konuşmadık. O kötü günlerimde Ada bana çok yardımcı olmuştu. O kötü günden sonra sigaraya başlamıştım. Ardı ardına içilen bir sürü sigara.. Günden bir paket yetmemeye başlamıştı. Bir gece evden kaçtığımda Ada da benimle gelmişti. O zamanlar Ada benim yanımda olduğu için bazı şeyleri anlamamıştım. Bilmiyorum, belki de o zamanlar kötü olduğum için anlamamıştım. Ama Ada'nın bana duyguları olduğunu biliyordum, hiçbir zaman karşılık vermedim. Kaçtığımız gece Ada beni birden öpmüştü.
Sadece bir saniye Ada'yla nasıl oluruz diye düşündüm ve öpüşüne karşılık verdim. Ama sonra onunla olamayacağımızı anlayınca ittim. Daha sonralarda Umut'la kavga ettik.
Umut'un Ada'ya duyguları varmış..
"O Umut salağı sana saldıracakken kıza gidip duygularını söyleyebilirdi." Dedi Semih agresifçe.
"Umut şu an umurumda değil benim umrumda olan Esra. Esra'nın eline Ada ile öpüştüğüm fotoğraflar geçmiş. Bu işin içinde hem Ada hem de Umut var."
