(Küfür bulunur)
(Acemi dille yazılmıştır)
Babasının işi yüzünden bambaşka yere taşınan Esra çıkmaz bir sokağa girer. Bu sokaktan çıkması içinse birine ihtiyacı vardı.
Mahallenin abisi olan Can'a.
Mahallenin abisi olan Can ise aşka yeminler etmiş...
"Sevmek için sebep aramadım hiç. Sesi yetti kalbime." -Ahmed Arif
Uzun bir bölümle karşınızdayııımm :) Keyifli okumalar dilerim :)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Esra Soykan
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Can Taköz
O gün gelmişti.
Bugün 11 Haziran 2021'di.
Ve bugün üniversite sınavına girecektim.
Şu anda ise kahvaltı yapıyordum.
"Al annem bunlardan ye. Güç olsun yemekten sonra takviye alacaksın." Dedi annem tabağıma bir şeyler daha koyarak. Tabağımdakileri bitirmeden yenileri ekleniyordu.
Sakinleş, Esra. Geçecek.
"Yiyorum anne." Dedim. Babam işi nedeniyle hastaneye gitmişti. Gitmeden önce alnımdan öpüp sarılmıştı. Her ne kadar çaktırmasam da yanımda olamadığı için üzgündüm.
Stresliydim, hem de çok. Bugünün bir an önce geçmesini istiyordum.
Kahvaltım bitince annemin dediği takviyeleri aldım. Dişlerimi fırçalayıp annemlerin yanına geldim. Cansu'lar burada değildi. Onlar İstanbul da göründükleri için orada gireceklerdi sınava.
"Hadi çıkalım artık. Trafik vardır." Dedi abim. Başımı salladım. Bugün ekstra trafik olurdu. Kimliğimi, giriş belgemi alıp çıktık evden. Arabayı annem kullanacaktı. Yoldan suyumu da alınca eksik bir şeyim kalmamıştı.
"Abi, saat kaç?" Diye sordum annemle abimin arasındaki boşluktan kafamı çıkararak.
"Demin sorduğunun üzerinden 3 dakika geçti Esra." Dedi sıkılmış bir ses tonuyla.
"Demin kaçtı?"
"Of Esra!" Dediğinde arkama yaslandım. Elimde değildi ki.
Sınav yerine gelince arabadan indim. Etrafta herkes çocuğuyla vedalaşıyordu. Karşımdan Can geliyordu. Bugün yalnız bırakmak istememişti. Yanıma gelir gelmez sarıldım.
