Dwie części
Odchodzą od siebie
Ta która boli bardziej
Woła tylko o zapomnienie
Szukam siebie tam
Gdzie nie ma już niczego
Chodzę w poranionym ciele
Bez tożsamości
Trudno się odnaleźć
Gdy każdy podaje coś innego
Jestem opróżniony z tego
Czego potrzebuję jako zwykły człowiek
Nie określę kim jestem
Bo moja teoria jest zaprzeczeniem
Mam długą listę strachu
I to z nią muszę obejść swoje życie
CZYTASZ
Wiersze mojego cienia
Poetry„Dwie części Odchodzą od siebie Ta która boli bardziej Woła tylko o zapomnienie"
