Jestem tylko kroplą
W morzu znaczeń
Nie wyróżnie się żadną raną
Którą sam sobie zadałem
Jestem sam w tym
Co przebywają wszyscy
Rozpacz wylewa się z moich rąk
Coś złego przeradza się w ostrze
Jak w odmętach świadomości
Tracę kontrolę
Powstrzymuję krew
Gdy widzę że
Mimo wszystko to wciąż moje nogi
To co miało wołać i krzyczeć
Uważam teraz za tajemnicę
I tym razem nie wrócę do czegoś
Co zrzuciło tylko więcej cierpienia
Są rany za nic i rany za wszystko
Teraz czekam na karę
Którą nie zadam sobie sam
Swoimi wypaczeniami i strachem
Jestem bardzo łagodny
Ale tylko wobec siebie
Bo tylko na własnej skórze
Potrafię czuć ból
CZYTASZ
Wiersze mojego cienia
Poetry„Dwie części Odchodzą od siebie Ta która boli bardziej Woła tylko o zapomnienie"
