Jestem wybrakowany
W myślach i emocjach
Więc muszę to przeczekać
Prawie jak na wilgotnym dnie
Zdaje się, że tu wszystko
Popiera czekanie
Odliczamy do chwili
W której nagle niczego nie zabraknie
Nie wiem kiedy się spodziewać
Momentu, który ma mnie odmienić
Nie wierzę w nadzieję
Ocalającą nas z głębin
Widzę przypadki i ich surowe skutki
Widzę nasze wybrakowane przypuszczenia
I pełne złudzenia
Że najlepszym lekarstwem jest czas
CZYTASZ
Wiersze mojego cienia
Poesie„Dwie części Odchodzą od siebie Ta która boli bardziej Woła tylko o zapomnienie"
