Runelya, geriye tek kişi kaldığı ailesinin büyük bir yalan üzerine kurulu olduğunu öğrenir.
Dış dünyayla ilişkisini koparan ailesi öldüğünde, onların yaşattığı travmalarla baş ederken öğrendiği gerçekler onu gösterişli ama yalnız bir hayattan mütev...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
3. Bölüm: Kaza
Runelya karşısındaki baba oğula öylece bakarken cevap vermediği için sinirlenen Uraz "Boşver baba. Hanımefendi borcunuz 78 TL." dedi yapmacık gülümsemesiyle.
Yüreğinde kopan fırtınalara rağmen "Tabii ki. Bir saniye." dedi genç kız.
Çantasından cüzdanını çıkarttı. Hep 200 tl banknot olduğu için birini alıp Uraz'a uzattı.
"Bozuk yok mu?" dedi Uraz huysuz tavrıyla.
"Maalesef yok."
"Hay Allah. Ben bozdurup geliyorum o zaman." diyen Yalçın beyi zahmete sokacağı için telaşlanırken "Şey.. Gerek yok, üzeri kalsın." dedi.
Kıza gıcık olan Uraz duyduklarıyla daha da sinirlenirken "Burada böyle şeyler kabul etmiyoruz. Bekle iki dakika." dedi ve dükkandan çıktı.
Herkesle rahatça iletişim kurabilen Yalçın bey bile oldukça kasılmış duran kızın karşısında konuşamıyordu.
"Fırınınız çok güzel." dedi Runelya kısık sesiyle.
"Ah, çok teşekkür ederim. Yıllardır işlettiğimiz ekmek teknemiz işte. Çocuklarımla bizi idare ediyor çok şükür." dedi samimiyetle gülümserken.
"Çocuklarınız mı?" diye sordu zorlukla.
Adamın yüzü huzurlu bir ifadeye bürünürken "Evet, güzeller güzeli karım 5 tane erkek evlat verdi bana." dedi.
Kendini sıkmaktan tırnakları etine saplansa da hissetmedi Runelya.. Bu gerçekten acıtmıştı.
Hâlâ mektubun gerçek mi olduğunu bilmese de içi acıdı. Eğer gerçekse 6 kişilik bir aileye fazla geldiğini öğrenmişti. Zaten ölen ailesi de öyle demiyor muydu?
"Sen bize yüksün Runelya!"
İçeri giren Uraz para üstünü tezgaha sert bir şekilde koydu.
"Buyrun bu paranız, bu da ekleriniz."
Kendinde adım atacak gücü bulamadı yine de "Teşekkürler." dedi.
Kasadaki ikili kızın sesinin neden böyle üzgün çıktığını anlamadı.
Eliyle cebindeki mektubu sıkıp buruşturduktan sonra paketleri aldı ve "İyi günler dilerim." diyerek cevap beklemeden oradan ayrıldı.
Arkasından bakan ikili öylece kalırken ilk konuşan Uraz oldu.
"Kendini beğenmiş ne olacak. Madem beğenmiyorsun, ne diye buraya geliyorsun?"
