Bilmediğim bir adamın da dediği gibi hikayeler hep bir yere taşınma yada bir yerden ayrılma ile başlar. Onun gibi bir şeydi işte hatırlayamadım şimdi sözü.
Benim hikayem de İstanbul'dan Ankara'ya taşınmam ile başladı. İstanbulun en nezih semtinden A...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Pazar günü gelmişti. İşten çıktıktan sonra halısahaya doğru ilerledim. Ellerim cebimdeydi İstanbul'da soğuktu ama Ankara'nın ayzının tadı başkaydı.
Gerçi daha önce iki kere doğuda bulunmuştuk babamın ilinden dolayı ve alışık olmadığım bir şey değildi soğuk. Tabi yine de İstanbul'daki hayatıma çok alışmıştım ve burda biraz zorlanıyordum. Özellikle adım başı polis olduğu için saklanmam gerekiyordu GBT sorarlar diye götüm titriyordu. Evden bile çıkmaya çekiniyordum. Asker kaçağı olmak zordu ve gurur kırıcı ama hala kendimi hazır hissetmiyordum.
Ellerimi cebimden çıkarıp halısahanın telli demir kapısını açtım. Nerdeyse herkes gelmişti. İşte götürdüğüm eşofmanlarımı giymiştim gelirken ve rahattım bu yüzden.
"Aha geldi bizimki." Dedi Sinan lafı ile gözler bana döndü.
"Oha profilindekinden yakışıklısın heee." Bunu diyen Osbik di onunla ilk defa yüz yüze görüşüyorduk. Hafta içi Kemal ve Vedatla çalıştığım kafede karşılaşmıştık ve biraz muhabbet etmiştik. Hüseyin de gelince muhabbetimiz kesilmişti çünkü bana gitmemi ister gibi bakıyordu.
"Sağ ol Osbik." Osmanın tipi çok şirin olduğu için ve o da rica ettiği için Osbik diyordum çünkü bu tipe Osman demek içimden de gelmiyordu.
"Hoş geldin." Dedi Vedat babacan bir tavırla. Başımla selam verdim.
"Hoş buldum."
Etrafdaki geçen günden simasını hatırladığım bir kaç kişiye daha başım ile selamlayıp. Sinanlar gibi ısınma hareketlerinr başladım.
"Bak kardeşim o hareketi yanlış yapıyorsun."
Kemal Vedatın yaptığı harketi düzeltirmiş gibi yaptıktan sonra kalçasına şaplak attı.
"Ahh oha oha namısıma helal getirmişen."
Dedi eli ile kalçasını sıvazlarken.
Kemal ise kötü adam gülüşü atıyordu. Bizde onlara güldük. Tek gülmeyen Hüseyin di. Burnundan soluk verip bize arkasını dönerek ısınma hareketlerine devam etti.
Kemal ile Vefat n nasıl onun ile arkadaş olduğunu anlayamıyordum. Resmen şakasına bile tahammül yoktu.
Kimse onu umursamamıştı herkes gülerek şakalaşarak ısınmaya devam ediyordu.
"Osbik kocanın namusu gidiyor korusana beni."
Osbik Vedata baktı.
"Aaa ne münasebet canım nerden kocam oluyorsun benim Tuğrulum var."
Sonra kapıya baktı. "Geldi benimki." Dedi içeri giren Tuğrula doğru yürüyüp arkasına dolanıp sırtına atladı.
"Osbikim karımdan kaçtım da geldim."
"Hoş geldin." Diyip kıkırdadı. Ardından içeri. Karnı biraz ilerde olan bir kadın girdi.
"Aaa yetişin komşular kocamı çalıyor." Diyerek şaka ile Osbiki bacaklarından tutup aşşağı çekti.
