~ Zihnimde geçmişe dair tek bir toz zerresi kadar iz bırakmayan ruh: Bedenim varlığına isyankâr ediyor.
♾️
6. BÖLÜM: TOZ TANELERİ
🖇
Geçmişime tutulan tüm cızırtılı ışıklar bir bir söndürülmüştü. Zihnimde geçmişe dair hiçbir uzuv bırakılmamıştı.
Mühim olan izlerim mısralar ile yakılmış, duvardaki boyanın rengi tiner ile akıtılmıştı.
Zihnim tüm kırıntılardan kotarılmıştı.
Artık tertemizdi her şey.
Artık zihnimi yoran hiçbir şey yoktu, ta ki göz kapaklarımı ebedi uykudan usul usul aralayana kadar.
Gözlerimi kırpıştırarak açtığımda beyazla döşenmiş tertemiz bir tavan ile karşılaşmıştım. Ne kadar süredir uyuyordum bilmiyordum ama üstümde tarifi zor bir ağrılık peydahtı. Kafamı yan tarafa yavaşça çevirdiğimde odada yalnız başıma olduğumdan emin oldum.
Yine bilinmezlikler hapsediyordu zihnimi. Nerde olduğumu bilmediğim bir odada yalnız başımaydım. Ellerimden zoraki destek alarak yataktan doğruldum, sırtımı başlığa yaslayarak odanın içine meraklı gözlerle bakmaya başladım.
Oda genç bir kıza ait olacak kadar düzenli ve tertemizdi. Her taraf beyaz ve safir renkler ile döşenmişti. Yan tarafımda geniş bir balkon bulunuyordu.
Üstüme bakmadan önce bacaklarımı örtmüş mavi battaniyeyi ayaklarımla ittim. Üzerime geçirilmiş düz beyaz pijamaların bana ait olduğunu sanmıyordum. Buraya ait olduğumu düşünmüyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Toz Zerresi
Teen Fiction''Gittiniz, beni bıraktınız sandım.'' O an dudaklarından kırık bir tebessüm peyda oldu, bakışları koyulaşmıştı. ''Öyle bir ihtimali bir an önce at kafandan. Çünkü...'' dediğinde yanıma yanaştı. Nefesi yüzümde geziyordu. ''Biz seni hayatımıza nakış...
