~Karaladıkları geçmişim toz zerrelerin bıraktıkları kırıntılara muhtaç.~
♾️
8. BÖLÜM: BİR ADET TUTKU
🖇
Nefes alan bedenlerin sayısal mezarlığı içindeydik. Ilık ılık akıttığım ter toprağı arzulamakla kendisini yatıştırıyordu. Üşüyordum ama aynı anda ısınan yüzüm birbiri ile tezatlaşıyordu.
Barlas ve Vaha' nın arkasında saklıydım. O kadar hızlı bir şekilde beni arkalarına almışlardı ki önümüzdeki dağ ayısı varlığımı bile fark etmemişti ve halen de fark etmiyordu.
Beni korudukları gibi Belinay'ı da o heriften korumalarını istiyordum.
''Beyefendiyi bırakın yoksa bu sürtüğün beynini dağıtırım.''
Barlas oldukça sakin tavrıyla dikiliyken Vaha aksiydi. Belinay'a bir şey olacak diye ödü kopuyordu. Ona o kadar takılmasından belliydi zaten. Belinay' a karşı bir şeyler hissediyordu. Anlamıştım.
''O kıza zarar verirsen ecdadını sikeceğimizi biliyorsun.''
Küfür ederken bile soğukluğunu koruyordu Barlas.
Cidden bu kadar sakin kalmasının sırrı neydi?
Eliyle arkasını bana karşı yokladı. Ne yapmaya çalıştığını bilmiyordum. Elini sıkıca tuttum o sırada elime küçük bir şeyi tutuşturmaya çalıştığını fark ettim. Elindeki şey kulağımdan düşürdüğüm cihazın aynısıydı.
Büyük ihtimalle onda yedeği bulunuyordu.
Cihazı hızlıca sol kulağıma taktım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Toz Zerresi
Teen Fiction''Gittiniz, beni bıraktınız sandım.'' O an dudaklarından kırık bir tebessüm peyda oldu, bakışları koyulaşmıştı. ''Öyle bir ihtimali bir an önce at kafandan. Çünkü...'' dediğinde yanıma yanaştı. Nefesi yüzümde geziyordu. ''Biz seni hayatımıza nakış...
