LOHP-1.Kitap

Dolandırıcı

"Dolandırıcı! Büyük dolandırıcı!"

Öfkeli bir kükreme duyuldu. Ardından göztaşı kaldırımlarda telaşlı ayak sesleri yankılandı.

Zhang Xuan iki elini de çaresizce kaldırdı ve konuştu, "Ben bir dolandırıcı değilim, ben akedeminin bir hocasıyım... Sadece seni kendi öğrencim yapmak istiyorum! Ayrıca neden buna bir 'büyük' ekleme ihtiyacı duydun? Bu kulağa affedilmez bir suçluymuşum gibi geliyor..."

Bundan sonra aniden müdürün dediklerini hatırladı ve iç çekti. "Bu on yedinci sefer oluyor! Eğer öğrenci bulmayı başaramazsam, yarın eşyalarımı alıp burayı terk etmek zorunda kalacağım!"

Zhang Xuan bu dünyaya ait biri değildi, gerçekte sıradan bir lise kütüphanecisiydi. Tüm hatırlayabildiği cayır cayır yanan alevlerdi ve sonra.. Sonrasında hiçbir şey yoktu. Bir kez daha uyandığında kendini bu dünyada bulmuştu.

Bu dünya aynı savaş sanatlarının dünyanın temelini oluşturduğu ve güçlünün güçsüzü ezdiği o novellerdekilerden biri gibiydi.

Başka bir dünyaya geçtiği için, nişanlısı tarafından reddedilen yeteneksiz birisi olacağını düşündü. Sonra çevresindeki aptalları tokat manyağı yapacak ve hayatı yoluna girecekti*... Ama bu konu üzerinde fazla kafa yoruyormuş gibi geliyordu! Onun bir öğrenci değil de bir... öğretmen olduğunu anlaması uzun sürmemişti!

*Not:AtG Göndermesi:)

Tüm akademideki en zavallı öğretmen!

Diğer öğretmenlerin verdiği dersler insanlarla dolup taşıyor, hatta çoğu öğrenci ayakta dinlemek zorunda kalıyordu.  Diğer yandan, onun sınıfında tek bir kişi bile yoktu. Onun için birkaç öğrenci kandırmak o kadar da kolay değildi, ancak sonunda onu 'sahtekar' ilan edip ondan kaçmaya başlamışlardı!

Nedenine gelince... Bedenini ele geçirdiği adamın bütün kampüsteki en zayıf hoca  ve yetenekleri ortaya çıkarmada beceriksiz olduğunu bir kenara bırakırsak, esas problem şuydu ki... bir öğrenciye bile yanlış eğitim vermesi, karşı tarafın yetiştirmesini çılgına çeviriyordu.

Bu birinin gözetimi altındaki hastanın ölmesine benziyordu. İtibarı iki paralık oldu ve akademide hor görülen biri haline geldi. Birinci sınıflar bile ondan uzak durmayı tercih etti, onun kontrolünde olurlarsa aynı durumu yaşayacaklarından korktular.

Kötü bir sicil ve öğrenci eksikliği, geçen sene onun Öğretmen Yeterlilik Sınavında sonuncu olmasına neden oldu. Hatta bütün akademi tarihinde ilk sıfır puan alan hoca oldu.

Depresif bir önceki konakçı acılarını alkolle dindirmeye çalıştı. Sonunda, arzu ettiği gibi öldü ve böylece Zhang Xuan'a bu dünyaya geçiş yapma fırsatı doğdu.

Yeni dönemin başlamasıyla beraber, akademi ona ültimatom(son bir uyarı) verdi. Dönemin başında sınıfına bir öğrenci bile katmayı başaramazsa, öğretmen olma vasfı elinden alınacaktı.

Bugün sınıfının önünden geçen on yedi yeni öğrenci olmuştu, fakat onun ismini duyar duymaz genç bir bayanın şüpheli bir amcadan kaçması gibi olabildiğince hızlı bir şekilde terk etmişlerdi.

"En azından birisini derslerime katılması için ikna etmeliyim!"

Birisini nasıl sınıfına katılması için ikna edeceğini düşünürken, girişte biraz şaşkın bir ifadeyle duran bir bayan gördü.

"Burasının Lu Xun laoshi'nin sınıfı olup olmadığını öğrenebilir miyim?" (laoshi hoca manasına geliyor)

Sevimli ve zarif bir görünümü vardı ve sesi kulağa bal kadar tatlı geliyordu.