THE FANBOY|TAEKOOK

17

Biz geldik 😭💖💖

23k olmuşuz şaka mıdır????

~~~~

Heyecandan kusacak gibi hissediyordum.

Taehyung'un konseri için hazırlanıyordum. Her konserde deli gibi heyecanlanırdım evet ama bu sefer daha farklıydı.

Çünkü artık beni biliyordu. Benimle konuşuyordu. Varlığımdan haberdardı. Bunun farkındalığı ile gidecektim konserine. Onu daha yakından görecektim.

Çok güzel olmalıydım.

Konserde pek erkek olmazdı. Geneli kızlardı ve hepsi o kadar özenli geliyordu ki şaşırıyordum. Bundan önceki konserlere çok özenli gitmemiştim. Genellikle son yerlerde olurdum. Bilet fiyatları malum...

Ama şimdi aşırı güzel olmam gerekiyordu. Neden bilmiyorum ama olmam gerekti.

"Jungkook!"

Kapı birden açıldığında Jimin bağırarak odama daldı. Korkuyla yerimde sıçradığımda öylece bana bakmaya başladı. Bazen bu çocuğu neden evime aldım diye düşünüyordum.

"Korktum Jimin. Ne oldu?" diye sordum önüme dönüp. Güzel olmalıydım.

"Saçımı boyayacağım." dedi kafasındaki pembe boyalı saçıyla.

"Ne saçmalıyorsun sen? Yeni boyadık daha."

"Bu bana olmadı gibi." dediğinde tekrar ona döndüm. Bu çocuğun özgüvensizliği beni hayrete düşürüyordu. Çok güzeldi o.

"Saçma sapan konuşma. Çok güzelsin ve 2 saat kaldı konsere."

Çok geç kalmıştık. Önceden sabah gider akşama kadar kapıda beklerdim. Diğer fanlarla sohbet ederdim. Pek fazla fanboy görmedikleri için benimle sohbet eden çok oluyordu.

"Namjoon beni farkeder mi sence?" dedi durgun bir sesle. Yatağıma oturduğunda aynadan ona baktım. Gerçekten üzgündü. Namjoon onu almaya gelmedi diye üzülmesi garipti. Sonuçta hayrandı ve Namjoon'un onu almaya gelmesi değişik olurdu.

"Yüzünü paylaşmıyorsun ki. Nasıl farkedecek seni?"

"Yüzüme aşık olmasını istemiyorum ki ben. Beni kişiliğim içim tanısın, sevsin istiyorum."

Sıradan bir insana aşık olsa bu dediği çok normaldi fakat Namjoon ulaşması zor birisiydi. Bir idoldü. Ve erkekti. Yönelimini bile bilmiyordu ki.

"Seni tanısa eminim ki çok sever. Harika bir kişiliğin var. Üzme kendini. Ayrıca bugün hüzün yok. Eğlence var."

Yerimden kalkıp bağırarak ona ilerledim ve kollarımı ona sardım heyecanla. Kendine gelmesi gerekiyordu. Üzülmesini istemiyordum.

"Ve Taehyung'un sana çıkma teklifi edeceği gün." dediğinde şokla ondan ayrıldım. Omzuna bir tane yapıştırdım ve geri yerime döndüm. Saçmalıyordu.

"Git hadi odamdan. Hazırlanacağım ben."

"İyi peki. Hazırlan erkeğine. Ha bir de dudak nemlendiricisini çilekli sür. Taehyung sever." dediğinde üzerine atlayacakken hızla odadan çıktı.

Saçma sapan şeyler düşünüyordu. Öyle bir şey olmayacaktı. Sadece arkadaşı olarak beni görmek istemişti.

Biz arkadaş mıydık ki?

Sahi neydik biz?

Daha fazla düşünmeye son verdim ve aynaya döndüm. Ben onun fanıydım ve beni farketmişti sadece. Daha fazlası yoktu. Sanırım...