පුදසුන අභියස

4 කොටස

4 කොටස ✍️

පවන්ගෙ ගෙදර කට්ටිය රෑ කෑම කන්නෙ එකට.පවනුයි මම එනකම් අම්මයි තාත්තයි බලන් හිටියා.....

"එන්න පුතා කාලා ඉමූ...."

පවන්ගෙ අම්මා අපි හැමෝටම කෑම බෙදුවා.
ඉඳි ආප්ප,පොල් සම්බෝල,පරිප්පු හොදි,මාළු ඇඹුල්තියල්....
"ඇති ආන්ටි මට..මාළු එපා මට..මම කන්නේ නෑ"
"පුතා vegetarian ද?"
"ඔව් ආන්ටි"
"අනේ මන්ද මේ දරුව... ඉඳි ආප්ප 10ක්වත් කන්නෙ නෑනෙ..."
"ඔව් අම්මෙ,මූ හිතන් ඉන්නෙ ඌ හරි ලස්සනයි කියල...කටුස්ස වගේ...ඒ උනාට ඉන්න හදන්නෙ නළුවා වගේ..."

"හා...හරි ලස්සම එක්කෙනා අනිත් මිනිස්සුන්ට ඇද කරන්නෙ.."පවන්ගෙ තාත්තා ආයෙත් පවන්ව බයිට් එකට ගත්තා..
"පුතා ඔයාට වෙන කවුද ඉන්නේ..."
"අම්මා.."
"නෑ නෑ දරුවෝ මම ඇහුවේ..නංගිලා මල්ලිලා ගැන.."
"නෑ ආන්ටි මම විතරයි.."
"ආහ් මෙයයි පවනුයි එක වල්ලෙ පොල් එහෙනම්.."
"තාත්තා මොකෝ කරන්නේ....?"
"තාත්තා නෑ...." කෑම එක දිහා බලාගෙනම මම කිවුවා.
"ආහ්හ්....." විනාඩි කීපයකට කෑම මේසය නිශ්ශබ්ද වුනා...

පවන් කාල ඉවර වෙලා ලොකු බිස්කට් ටින් එකකුයි උණුවතුර බෝතලේට තේ වගයකුයි දාගෙන උඩට ගියා...මම හිමීන් කන්නේ..කාල ඉවර වෙලා පිඟානවත් හෝදන්න දුන්නෙ නෑ මට...ලීලා(පවන්ගෙ ගෙදර වැඩ කරන කෙනා)මගේ පිඟානත් අරගෙන ගියා හෝදන්න. මේ අතරේ අපේ අම්මා පවන්ලගෙ ගෙදරට කෝල් කරා.."පුතා පාඩම් වැඩ හොඳයිද?...පරිස්සමින් එන්නකෝ හෙට,බුදු සරණයි" අම්ම හුඟක් වෙලා කතා කලේ නෑ...

"මම පාඩම් කරන්න යන්නම් ආන්ටි.."පවන්ගෙ අම්මගෙයි,තාත්තගෙයි කකුල් දෙක අල්ලල වැන්ඳා...
"බුදු සරණයි පුතා!"
මම උඩට යනකොට එයාල කියනව ඇහුනා.....

"පව් අහිංසක කොල්ලා.තාත්තත් නෑ.හැබැයි ඒ අම්මනම් දරුවව හදල තියෙනව කාගෙන්වත් වචනයක් අහන්නෙ නැති විදිහට..."

පවන් ඇද උඩට වෙලා පොතක් පාඩම් කර කර බිස්කට් කනව මම යනකොට....
මම මේසෙ ඉඳගෙන පාඩම් වැඩ කලා...

ටිකක් වෙලා මෙහෙම පාඩම් කරා ඒත් පවන් කිසිම සද්දයක් නැහැ...මම බලනකොට පවන් පොත උඩ හොඳට නිදී...

"නැගිටින්න පවන්...තාම 9යි වෙලාව.නැගිටින්න අපිට හුඟක් වැඩ ඉවර කරගන්න තියෙනව නැත්තම් අපරාදෙනේ...
"අනේහ්..තව විනාඩියක්......අනේ...තව චූට්ටයි.."නිදි මරගාතෙ පවන් කියවනවා..