bencil ; barış alper yılmaz

0.2

Kapının açılma sesiyle telefonumu hemen kapatmıştım. Gelen kişinin Uğur olduğunu görünce gülümseyerek oturur pozisyonuna geçmiştim.

Uğur benim en yakın arkadaşım.

Fenerbahçede futbol kariyerini sürdüren daha sonra Göztepeye giden ve şuandada orda kariyerini sürdüren arkadaşım olur kendisi.

Uğur Kaan Yıldız.

Uğur benim için çok değerli birisi, onunla bebeklikten beri arkadaşız. Bu zamana kadar onunla güldüm onunla ağladım, her konuda benim yanımda oldu ve ona gerçekten minnattarım...

Uğur gülümseyerek kapıya dikilmiş "Naber fıstık." demişti.

Uğurun bana sürekli fıstık demesi ayrı bi konu...

"İyiyim sen nasılsın fındık." demiştim gülerek. Uğur gülerek yanıma gelip oturmuştu.
"Seni gördüm iyi oldum." demişti.

"İdmanda öldüm bittim ya." demişti cümlesinin arkasından. Elimi Uğurun omzuna koyarak "Daha yolun başındasın ne yorulması şampiyon." demiştim. Uğur gülerek "Sen olmasan beni kim motive edecek Nazım." demişti.

"Koskoca Naz Kayayım ben tabii Uğurumu motive edicem, başka kimi motive edicem." demiştim saçlarımı savurarak. Uğur gülerek "Egoda maşallah tavan." demişti.

Uğurun koluna acıtmayacak şekilde vurmuştum. Acıtırsam beni dövebilirdi. Kesinlikle.

Telefonuma gelen bildirimle telefonumun açık olduğunu hatırlamıştım. Elime aldığımda instagramdan çıkmadığımı görünce kısık sesle küfür savurmuştum.

Uğur yanımda olduğu için Barışın fotoğrafını rahatlıkla görebiliyordu. Uğura göz ucuyla baktığımda bana anlamsız şekilde baktığını gördüm 'ne var' dermişcesine Uğura bakmıştım.

"Barış Alper mi o fotoğrafta ki." demişti sorar bakışlarla bana bakarken. Uğura yalnızca başımı sallamakta yetinmiştim.

"Barışla sen hayırdır." demişti ciddi ses tonuyla. Derin bir iç çekerek "Ya çok uzun mevzu boşver." demiştim. "Anlat dinlerim." demişti ısrarcı tavrıyla. "Okul çıkışı karşılaştık ben önüme bakmıyordum Barış aniden koluma çarptı sonrada tanıştık, öyle." demiştim.

Hepsini anlatamazdım. Uğurun Barışı tanıdığını biliyordum ve arkadaş olduklarınıda biliyordum. Barışın bana bencilce tavırlarını anlatırsam olanları azda olsa tahmin edebiliyordum.

Uğurun agresif tavrıyla, Barışın agresif tavrı yüzünden kavga çıkardı orası kesin.

Düşüncelerimden sıyrılarak Uğura bakışlarımı tekrardan çevirmiştim. Uğur koluma bakarak "Kolun acıyor mu." demişti.

"Acımıyor iyi." demiştim ikna edici şekilde gülümseyerek. Uğur tatmin olmamış şekilde bana bakarak "Cidden iyiyim." demiştim.

"Neyse tamam bakalım." demişti gülümseyerek. "Ha bu arada sana güzel bir haberim var." diyerek heyecanla ayağa kalkmıştım.

Uğur anlamsız şekilde bana bakıyordu.

Kollarımı havaya açarak "Staj işlerim artık bitti." demiştim bağırarak. Uğur ayağa kalkarak, bana sımsıkı sarılmıştı.

"Seninle gurur duyuyorum." demişti sırtımı okşarken. "İşe ne zaman başlıyorsun." demişti benden ayrılarak.

"Dün mail atmıştım aslında, kabul olursa çok mutlu olurum orası kesin." demiştim. "Hangi iş." demişti sorar bakışlarıyla bakarak.