Mr. Park

𝟙𝟘

*Jisung'un ağzından*

"HANJİ!"

"Dikkat edin sedyeye yatırırken !"

"Kurşun kalbine çok yakın, hastayı kurtaramayabiliriz."

"Bebeğim ben buradayım lütfen iyi ol, ben o iti öldüreceğim lütfen kendine gel."

"Doktor bey hastanın kalbi durdu."

"Kalp masajına başlayalım."

"Ex saatini yazalım."

"JİSUNG YALVARIRIM GİTME ÖZÜR DİLERİM SENİ YALNIZ BIRAKTIĞIM İÇİN LÜTFEN GİTME."

"HANJİ, BEBEĞİM BEN SANA YENİ KAVUŞTUM. SEN YOKKEN NE YAPARIM."

"H-Hasta hayata döndü."

"Hepinize geçmiş olsun arkadaşlar."

*Jimin'in ağzından*

"HANJİ!"

Woojin silahını çekip Jisung'u vurmuştu. Jisung kucağıma düştü ve hemen cebimden telefonumu çıkardım. Minho'yu aradım. Fısıldayarak Jisung'un vurulduğunu anlattım ve ambulansı araması gerektiğini söyledim. Jisung'u yere nazikçe bıraktım ve Woojin'in yanına gittim.

"LAN PİS KÖPEK, GEBER ARTIK KURTULALIM SENDEN. ARKADAŞIMDAN NE İSTEDİN LAN "

"Benim yerimi söylemeye kalktı, ben de söyleyemesin diye ceza verdim."

"Öyle mi ? Ceza öyle olmaz böyle olur Kim Woojin."

Woojin'in elinden bir hamlede silahını aldım. Kafasına doğrulttum ve polislerin geldiğini gördüm. İçerisinde Jin Hyung'un da olduğu polis ekibi beni sakinleştirdi ve Woojin'i aldı. Jisung çok kan kaybetmişti. Kurşun kalbine çok yakındı. Minho'nun Woojin'i öldürme yeminlerini duyuyordum sadece. O gece çok kötüydü. Jisung'un kalbi durdu. Tekrar atmaya başladı. Her şey üst üste geldi. Gecenin sonunda Minho ile yoğun bakım kapısının önünde Jisung'un uyanmasını bekliyorduk.

"Özür dilerim Jisung, hepsi benim yüzümden..."

"Evet Jimin, sen Jisung'u yalnız bırakıp o sikik ödül törenine gitmeseydin böyle olmayacaktı."

"Biliyorum..."

"Senden nefret bile etmiyorum Jimin."

O sırada kapıdan bizimkiler ve Yoongi girdi. Kendimi çok kötü hissediyordum. Tüm gece ağlamadan güçlü durmaya çalışmıştım. Bizimkilere doğru koştum ve Tae'ye sarılmak için ilerlediğim sırada hepsi Minho'nun yanına gittiler. Dizlerimin bağı çözülmüştü, kendimi berbat hissediyordum. Daha sonrasını düşünmeden kendimi yere bıraktım ve sonrasını hatırlamıyorum.

Geri uyandığımda hastane odasındaydım. Yanımda Jin Hyung vardı.

"Çok şükür kalktın Jimin."

"Ne oldu bana Hyung, ben hiçbir şey hatırlamıyorum."

"Kanında düşük dozda uyuşturucu bulundu hem uyuşturucunun hem de yaşadıklarının etkisiyle bayıldın Jimin."

"Benim yüzümden oldu, Jisung benim yüzümden yoğun bakımda..."

"Jimin, kendini yorma. Emin ol Jisung da şuan senin iyi olmanı isterdi."

"Ben o piçi bulduğum yerde geberteceğim Hyung."

"Sakin ol Jimin, Woojin yakalandı. Bir daha asla çıkamayacak oradan."

"Chae, onun haberi var mı ?"

"Hayır, Yoongi söylemenize gerek yok dedi. Haber vermedik ona."

"Yoongi mi ? O beni düşünür müymüş ? Gitsin sevgilisine."