Mr. Park

𝟙𝟡

*1 YIL SONRA*

"Yoongi, Jimin hâlâ kendine gelemedi mi ?"

"Hayır."

"Sen neden bu kadar sertsin ?"

"Son 1 yıldır benimle sevgili olduğunu unuttu da ondan. Ben onun sevgilisiyim, onunla ilgilenmek istiyorum fakat cinayet bürodan çıkmıyor."

"Jimin çok hırslı bir yapıya sahip. Hem Bogum hem de Jisung en iyi olmasını istedi. İkisi de kardeşi sayılır, emin ol bu yüzden böyle."

"Biliyorum yüksek ihtimalle bu yüzden ama kendini çok yıpratıyor, 2 aydır eve bile gitmeden çalışıyor. Uyuması gerektiğinde eline boncuklar alıyor ve uyuyor boncuklar elinden düşünce uyanıyor."

"Jimin, iyi olduğundan emin mi ?"

"İyi olduğunu söylüyor. Ben artık bir duvarla mı yoksa Jiminle mi sevgili olduğumu anlayamıyorum."

"Geçecek Yoongi, yapmak istediklerini yaptığı an rahatlayacak."

"Sanmam."

*JİMİN'İN AĞZINDAN*

Saçlarımın önüme düşmesiyle kendime geldim. Ne yapıyordum ben ? Ne zamandır çalışıyordum ? Tüm bu sorular kafamı karıştırırken tarihe baktım.

5 Nisan

Sadece 1 ay var... Yoongi ile uzun süre sonra ikinci yılımız dolacaktı ve ben 1 yılını çöpe atmıştım.

Amour impossible: Neredesin ?

amor que termina en muerte: Dava
çözmek istemiyorum Mr. Park

Amour impossible: Seni özledim

amor que termina en muerte: Gelirim
1 saate

Amour impossible: Ciddiyim

amor que termina en muerte: 2 aydır
sadece davalar hakkında bilgi almak
için benimle konuştun. Ne oldu birden
Sevgili olduğumuzu mu hatırladın ?

Amour impossible: Kendimi iyi
hissetmiyordum. Seni de bok
çukuruna çekmek istemedim

amor que termina en muerte: İşim
var. Akşam görüşürüz evde, tabi
gelmek için çaba sarf edersen

Amour impossible: Akşam
Evde görüşürüz.

Yoongi bana tripliydi. Haklıydı da onunla sevgilim gibi değil iş arkadaşım gibi konuşmaya başlamıştım.

Bugün yani 5 Nisan tarihinde normalde tüm yılda çözülmesi gereken tüm davalarımı bitirerek bir ilke imza attım.

"Umarım en iyi dedektif olurum."

Akşam olmadan eve gittim ve Yoongi'nin gelmesine hazırlık yapmaya başladım. Cips ve kola aldım yanına da mısır patlattım. Üzerime Yoongi'nin en sevdiği beyaz t-shirt'ü geçirdim ve altıma da gri bir eşofman giysim. Calvin Klein marka boxerlarımdan birini de içime giydim ve Yoongi'nin gelmesini bekledim.

Bekledim, bekledim ve bekledim. Yoongi gelmedi. Ben de son çare olarak aradım.

"Yoonnie, neredesin ?"

"Yoldayım Jimin."

"Neden bu kadar soğuksun ?"

"Önemi yok."

"Ne zamana gelirsin ?"

"Kapının önündeyim 1 dakikaya evdeyim."

"Peki."