Mr. Park

𝕐𝕠𝕠𝕟𝕘𝕚'𝕟𝕚𝕟 𝔹𝕚𝕝𝕚𝕟𝕞𝕖𝕪𝕖𝕟 𝕄𝕖𝕜𝕥𝕦𝕓𝕦

Ben Min Yoongi, 9 Mart 1993 yılında Daegu'da doğdum. Şimdi ne diyecek bu katil diyorsunuz değil mi ? Zaten siz bu mektubu okuyorsanız ben çoktan ölmüşümdür. Okuyorsanız demek ki Jimin de ölmüştür. Ya da ikimiz de ölümden kaçıp bu ülkeyi terk etmişizdir...

Bu mektubu yazıyorum ve şuan Jimin Minji'yi uyutmaya çalışıyor. İçimde çok kötü bir his var. Kötü şeyler bizi bulacakmış gibi hissediyorum. Bu yüzden bu mektubu yazma kararı verdim.

Ben uzun bir süre hapis yattım çünkü üzerime büyük bir iftira atıldı. Sevdiğimden ayrı kaldım, ona itiraf ettim. Aslında yalandı. Ben hiçbir zaman birini öldürmedim. Öldürmem de.

Bu mektup her ne oldu da kimin eline ulaştı bilmiyorum ama böyle mektuplarım fazlaca var. Ne zaman nereden çıkacağı belli olmaz.

İçimdeki his demişken, korkuyorum. Jimin'e bir şey olacak gibi hissediyorum. Hiç suç işlememişken ondan ayrı kaldım zaten. Daha fazlasına gerek yok.

Her neyse çok saçmaladım. Minji ve Jimin, sizi seviyorum. Siz yıldızlar kadar güzelsiniz hatta daha güzelsiniz.

Bogum, bu mektup sana ulaştıysa Jimin onun iş bilgisayarını açmanı ve içindeki gizli dosyayı açmanı istiyor.

-03.05

Bogum mektubu bulduğu yerde ne yapacağını bilemedi. Jimin'in bir mektubu vardı ama Yoongi birden fazla mektuptan bahsetmişti. Daha fazlası olmalı diye düşündü. Her yeri kurcaladı. Artık ellili yaşlarını geride bırakıyordu.

Yaşlanmış olmasına rağmen kardeşinin davasını hiçbir zaman aklından silememişti. Öleceğinden emindi ve ölmeden önce yapmak istediği tek şey Jimin'i ölmüş olsa bile mutlu hissettirmekti. Her yere baktı ama hiçbir şey bulamadı. Sonra bir umut Jimin'in bilgisayarını açtı.

Her dosyayı tek tek inceledi. En son bulduğu bir dosya tüm yapboz parçalarını yerine oturttu. Bu dosyada bir video vardı. Jimin ve Yoongi yan yanaydı. Gülerek kamerayı başlattılar ve sonra Jimin bir şey anlatmaya başladı:

"Selam, eminim ki bu video sadece bu davayı çok uzun araştıran insanların eline geçecek. Yüksek ihtimalle o kişi de Bogum olacak. Bogum her şey planlı. Ben ölmeyeceğim, Yoongi de ölmeyecek. Minji de kaçırılmayacak. Biz yurtdışına kaçacağız ama. Beni araman için telefon numara-"

Söylediği telefon numarasını telefonuna girdi ve hemen aradı.Telefon çalmaya başladığında kalbi duracak gibi atıyordu:

"Alo ?"

Bu ses çok tanıdıktı. Kim olduğunu tanıyanmıştı ve ne yapacağını bilemedi:

"Alo, Jimin ?"

Sonra ufak bir nefes sesi duydu:

"Şey o benim babam da bir sorun mu var acaba ?"

Gözünden yaşlar deli gibi akıyordu. Telefonu Minji açmıştı. Burnunu çekti ve:

"Ben Park Bogum, telefonu Jimin'e verebilir misin ?"

Hızlı bir koşuş duydu. Sonra o sesi duydu:

"Bogum."

Jimin yaşıyordu, mutluydu, huzurluydu. Onu duyduğu an hıçkırıklarıma engel olamadı:

"Jimin, neredesin ? Yaşıyor musun ?"

"Mektubu bulmuşsun, biraz geç oldu sanki."

Yaşıyordu. Onun öldü sandığım Jimin'i biricik kardeşi yaşıyordu.

"Bogum, Yoongi ve ben çok mutluyuz. Minji büyüdü ve bizimle yaşıyor şuan. Nerede olduğumu sana söylemek istemiyorum çünkü senin telefonun eminim ki dinleniyordur şuan. Hepimiz iyi durumdayız ama eğer beni görmek istiyorsan sana şans veremeyeceğim maalesef. Biz ölmedik, yaşıyor ve birbirimizi seviyoruz. Hayat bizi kavuşturmak istemedi ama biz kavuştuk. Her şeyi biliyorsun şimdi ve eminim ki sen bunu sır olarak tutacaksın."

Jimin cümlesini bitirdiğinde:

"İyi olacağına söz verip her hafta bir kere arayacaksan kimseye söylemem."

"Söz."

Ellili yaşların sonuna gelen iki kardeş birbirlerine söz verdiler ve yaşamlarının sonuna kadar bu sefer gerçekten mutlu oldular. Bogum altmışlı yaşların ortasına geldiğinde kardeşini görmek istedi. Onun evini buldu ve onu görmeye gitti.

Min ailesi ve Park ailesi sonsuza kadar mutlu yaşadı. Demeyi çok isterdim ama bu hikaye şöyle bitti.

Bogum her gece rüyasında Jimin'in yaşama ihtimali ile sınandı. Bir süre sonra aklını kaçırdı ve şizofren oldu. Yaşı 45 iken hayata gözlerini yumdu.

Jimin, Yoongi ve Minji gerçekten öldüler. Bogum'un kızı ise Min ailesinin hikayesini herkese anlatmaya devam etti...

Yine Belly, yine angst son diyebilir miyiz ? Tabii ki diyebiliriz. Kısa ama angst ayrıca uzun süredir yazmak istediğim bir bölüm oldu. Hesaba ilk başlangıcım Mr. Park ile olmuştu. Uzun süredir yazıp sonra kaldırıyorum her fici. Bu da sonuncu. Bir süre yokum, ne kadar bilmiyorum ama kafamı toplayıp fic yazabilecek kıvama gelmem lazım. Bu yüzden bir süreliğine ara :) Mr. Park ile kalın ayrıca fic yazma fikri gelene kadar Kızıl Tim'i takip edebilirsiniz. Diğer hesabım :)

Belinayccinar