BUZDAKİ ATEŞ

Bölüm 6

Erhan, bitirdiği kitabı kütüphaneye kaldırdığında okumadığı çok az kitap kaldığını fark etti. Yeni kitaplar istemeliydi. Şu internetten alışverişe alışmalıydı. Kimseye yük olmak istemiyordu. Artık evde yapacağı kısıtlı faaliyetlerle vakit geçireceğine göre en güzeli bol bol okumaktı. Başka neler yapabileceğini düşünmeye başladı. Puzzle yapabilirdi. Belki sinirlerine de iyi gelirdi. Ya da maket uçaklarına geri dönerdi. Evet, en güzeli yine maket uçak yapmaktı. Başka neler yapabilirdi oturduğu yerde? O an aklına gelmese de yeni uğraşlar bulacaktı...

Kapı açılıp Yunus içeri girdiğinde televizyon karşısında uyuklayan Erhan uyandı. GDO lu gıdalar üzerine yapılan bir açık oturumu izlerken uyuya kalmıştı. Saate baktığında daha on bile olmadığın gördü. Sıkıcı hayatı uyku ile dolacaktı bu gidişle.

"Ne o masal mı anlatıyorlar?"

"Sözde gıda sektörü ve halkın sağlığı için çok önemli bir konu ama konuşmacılar o kadar yavan konuşuyor ki uyumamak mümkün değil. Sen neden erken döndün?"

"Umut ile dağıtılmaz demiştim. Dün akşamki yemek canını sıkmış biraz. Âşık olmaktan korkuyor sanırım. Sanki aşk var da! Neyse, erken kalktık işte."

"Aşk var."

Yunus, Erhan'a baktı uzun uzun. Ağabeyi öyle bir sesle söylemişti ki inanamamak mümkün değildi. Sıkıştırmak istercesine üstüne gitti. 

"Müge mi aşk? Emin misin?"

"Müge aşk değil. Aşk başka. Onu anlatmak mümkün değil. Ama Müge ile olan da başka."

"Yani seni bilmesem sadece seks için var Müge diyeceğim."

"Aynen öyle. Artık o da yok."

 

İki kardeş belki de ilk kez özel hayatlarını bu kadar açık konuşuyordu. Daha doğrusu Erhan, kendi özeli ile ilgili ilk kez kardeşi ile konuşuyordu. Gençlik yıllarından beri böyle bir ortam yaşanmamıştı aralarında. Yunus, Erhan'ın konuşmak istediğini düşünüp "Müge mi yok? Ne oldu? Aramıyor mu seni?"  diye sordu. Sanki çok üzülürdü Müge gibi biri aramazsa? Ama ağabeyinin hatırı vardı!

"Aramıyor. Sanırım tekerlekli sandalyede yaşama ihtimalim onun beklentilerini karşılamaktan uzak. Ama asıl sorun sanırım başka." Bu durum nedense kendisini çok da rahatsız etmiyordu. Çünkü ona karşı hissettiklerinin ne olduğunu iyi biliyordu.

"Neymiş asıl sorun?"

"Benim askeriye ile başım derde girerse kendisinin de başı derde girer sanıyor galiba. Aman boş ver, kapatalım konuyu. Sen anlat bakalım neler yaptın?"

"Ben biraz Umut ile konuştum iki kadeh bir şeyler içtik. Sonra ondan doktor adresi aldım. Daha doğrusu fizik tedavi uzmanı kartı aldım. Bize çok yakın bir sağlık merkezinde doktorluk yapıyormuş. Sanırım eski sevgilisi falan ama açıklamak istemedi. Yarın beşte randevumuz var. Seni ben götüreceğim ama sonra babamla da gidebilirsin, çok yakın!"