Captivated by the Basketball Captain.

15

Nandito kami ngayon sa resto sa loob ng isang mall at since sila sila lang naman ang mag ka-kaibigan, sila sila lang din ang nag uusap.

“Kuya.” Pagtatawag ko sakanya. Gusto ko munang lumabas at bumili ng mango shake.

Nagtatawanan kasi sila kaya hindi nya pa ako napapansin.

“Kuyaaa...” Pag tatawag ko pa. Tawa lang sya nang tawa, hindi talaga ako pinapansin.

“Kuya!” Medyo napalakas kong sabi.

Natigilan sila at nanlalaki ang matang napatingin sakin.

“Shush! Why are you shouting?!” Mahinang sabi ni kuya sakin.

“I have been calling you for a while but you are not paying attention to me!” Mahina ko ding sabi. Napakurap-kurap pa sya bago nag kamot ng ulo.

“Ano ba yun?” Tanong nya.

“I want to go out.” Agad kong sagot. Nangunot naman ang nuo nya na napatingin sakin.

“Bakit? Anong gagawin mo do'n?” He asked as if it wasn't obvious.

“Isn't it obvious? Of course may bibilhin ako!” I exclaimed.

“Sinong kasama mo pumunta doon?” Umarko naman ang isang kilay nya. I don't need an alibi!

“Ako lang mag isa, syempre.” I said but he shook his head.

“Hindi ka pwede lumabas nang walang kasama.” Sabi nya na may pinalidad.

I scoffed and shot my brows together.

“Sinong isasama ko? Ito?” I asked with sarcasm then pointed at Ace who's silently drinking water.

Nasamid sya dahil sa sinabi ko.

“Anong ako? Nananahimik na nga ako dito, oh!” Bulalas ni Ace.

“I'll come with you.” Narinig kong sabi ng isang baritonong boses kaya napatingin kami doon.

It's Klyde with his usual emotionless face.

“Oh ayan na may kasama ka na! Tigilan mo na ako!” Singhal ni Ace sakin. Akala mo naman talaga...

“Oh bumili na kayo, bilisan nyo ha. Ingatan mo kapatid ko, Klydo!” Sabi ni kuya at bahagyang tumawa nung binanggit nya yung ‘Klydo’. Nickname ata.

“Tss. Let's go." Sabi ni Klyde at hinawakan ako sa bewang para akayin mag lakad.

“Ano ba'ng bibilhin mo?” He asked.

“Hmm... Mango shake.” Sabi ko at nakita kong tumango naman sya.

“Kuy— I mean, Klyde...” Kinakabahang sabi ko dahil nakikita ko sa peripheral vision ko ang mga matatalim na tingin nya sakin.

“Why are you so sudden into me? I mean... look at me.” Sabi ko at itinuro ang sarili. I've always been insecure my whole life.

Pinasadahan nya ako ng tingin mula ulo hanggang paa.

“I like you. Gusto kita dahil ikaw si Elena. No other reasons.” Sabi nya. Hindi ko makuha ang pinupunto nya kaya nag tanong ulit ako.

“What do you mean?” Nakakunot nuo kong tanong.

Bumuntong hininga muna sya bago nag salita.

“You have so many questions, 'no?” I felt like he's getting annoyed so I decided to stop.

“I'm sorry... You don't have to answer that.” Isang beses pa syang bumuntong hininga.

“I like you. Not because of your looks but because of your personality. I like everything about you. I like you, only you.” Maikli nyang paliwanag. Medyo kinilig ako dahil sa sinabi nya kaya napangiti ako.