Young Blood

Να με θυμάσαι, να θυμάσαι την γλαδιόλα

Η γλαδιόλα συμβολίζει την Ανάμνηση για αγαπημένα πρόσωπα που έχουν φύγει.
Η Γλαδιόλα συμβολίζει την ηθική ακεραιότητα και τη συλλογική αγάπη, το σθένος και τη δύναμη του χαρακτήρα. Το άνθος της Γλαδιόλας συμβολίζει την ανάμνηση. Επίσης, εκφράζει το πάθος λέγοντας στον παραλήπτη ότι “διαπερνά την καρδιά”. Το άνθος της είναι το γενέθλιο άνθος του Αυγούστου

Harry

Το πρωί ξύπνησα και πονούσε όλο μου το σώμα. Χθες το βράδυ ήμουν τόσο κουρασμένος που ούτε τα ρούχα μου δεν έβγαλα και έτσι όπως ξάπλωσα παρέμεινα για όλο το βράδυ.
Έστριψα τον σβέρκο μου και ξελυσα τα μαλλιά μου από την ατσάλι κοτσίδα.
Κοίταξα γύρω μου αλλά δεν είδα την Giselle πουθενά, έφυγε; Δεν αγχώθηκα για κάποιο λόγο, κάτι μέσα μου μου έλεγε ότι θα έρθει πάλι και πως δεν πρόκειται να σημαίνει κάτι κακό η προσωρινή της εξαφάνιση.
Οι σκέψεις μου βγήκαν σωστές όταν η πόρτα άνοιξε και ξεπροβαλε εκείνη με μια σακούλα φαγητά και ένα άχαρο ξανθό μαλλί να στολίζει το πρόσωπο της σαν πορτρέτο.

Μου χαμογέλασε και άφησε την σακούλα κάτω για να φτιάξει την πεσμένη τιραντα της.
Μου έβαλε στο κρεβάτι διαφορά φαγητά για πρωινό και σε ένα ποτηράκι υπήρχε ένα λουλούδι. Ορτανσια!
《Τι είναι αυτό; 》
Ρώτησα σαν βλακας και με ένα πολύ αθώο βλέμμα.
Με πλησίασε και με κουταβισια έκφραση είπε...
《Για σένα, δεν ήξερα τον καλύτερο τρόπο να σου ζητήσω συγνώμη οπότε πάρε αυτό...》
Συγνώμη... Μου ζήτησε συγνώμη...
Όλο εκπλήξεις είναι αυτή η ξανθούλα!
Πήρα το λουλούδι στα χέρια μου και το μύρισα, την φυλάκισα με τα μάτια μου και έμεινα εκεί να κολυμπαω σε αυτά τα γαλάζια μάτια που θύμιζαν ωκεανούς που θα ήθελα να δω αλλά δεν μπορώ...
Φάγαμε το πρωινό μας και ετοιμαστηκαμε για να γυρίσουμε πίσω, παρέδωσα τα κλειδιά σε αυτή την ευγενέστατη κυρία και ανεβήκαμε στην μηχανή μου.
Μια μελαγχολική αύρα δεν με άφηνε να απολαύσω στην συντροφιά της και πολλές σκέψεις μου ταλανιζαν τον νου.
Δεν ξέρω τι είναι αυτό που με κάνει να κρατάω τα πάντα πίσω και να μην αφεθω μα το σίγουρο είναι ότι δεν μπορώ να την αφήσω και τώρα έχω και ανταγωνιστή. Αυτός ο μαλακας ο Benedict που με κάθε μου λάθος κίνηση θα ορμηξει σαν λυσασμενο λιοντάρι για να την κάνει δικιά του.
Μήπως τελικά φοβάμαι μήπως αυτή αφεθεί στην δικιά του αγκαλιά;

Όταν φτάσαμε την άφησα έξω από το σπίτι της και μετά πήγα εγώ στο δικό μου. Της αποχαιρέτησα αγκαλιαζοντας την σφιχτά καθώς ένιωθα ότι δεν θα την δω...
Συνάντησα την παρέα μου στην πλατεία και η καζούρα τους με είχε τρελάνει. Ο κολλητός μου με αγκάλιασε από τους ώμους και με σκουντηξε κοροιδευτικα.
《Τι λέει μάγκα το κέρδισες το μωράκι ή θέλεις να κανονίσουμε εμείς τον τυπά; 》
Τον αγριοκοιταξα και πεταξα το χέρι του από πάνω μου.
《Να το κερδίσω; Τι είναι αντικείμενο; Ότι θέλει εκείνη θα αποφασίσει!》
Ξαφνικά τα γέλια τους έγιναν σιωπή και κοιταχτηκαν μεταξύ τους προβληματισμενοι. Εγώ κούνησα το κεφάλι μου και ρολαρα τα μάτια μου από αγανάκτηση.
《Άρα διάλεξε τον αλλον;》το σαρκαστικό χαμόγελο του κολλητου μου έκανε το αίμα μου να βράζει και να θέλω να τον αρπάξω από τον λαιμό. Σπίθες έβγαιναν από τα μάτια μου όταν συνάντησα τα δικά του , έκανε ενα βήμα πίσω και έδειχνε τρομαγμένος.
Ξελυσα τα μαλλιά μου από την κοτσίδα και έχωσα τα δάχτυλα μου ανάμεσα από παχιές μπούκλες και έσκυψα μπροστά.