Young Blood

Αθώα σαν λευκή ορχιδέα

Ορχιδέα: Λόγω της συμμετρίας τους οι ορχιδέες θεωρούνται η επιτομή της σπάνιας ομορφιάς. Σύμβολα της αγάπης, λόγω του γεγονότος ότι αυξάνονται εύκολα και ανθίζουν κάτω από τις περισσότερες συνθήκες, ενώ έχουν συσχετιστεί και με τη γονιμότητα καθιστώντας τες δημοφιλή δώρα για ζευγάρια που περιμένουν παιδί.

Δυο μήνες ήρεμοι και γεμάτοι ρομαντισμό. Με τον Benedict είναι όλα υπέροχα, έχω αρχίσει να δένομαι και να νιώθω όμορφα μαζί του. Μου φέρετε σαν να είναι πριγκίπισσα και ποια δεν θα το ήθελε αυτό.
Έκλεισα ένα κεφάλαιο και τώρα ξεκινάω ένα άλλο. Ο Harry έφυγε για τα καλά από το μυαλό μου, δεν έχει μείνει τίποτα πια για να περιμένω. Φυσικά είχα και μια περιπέτεια την προηγούμενη εβδομάδα που τον είδα από μακριά να κάνει βόλτες με τους φίλους του και να έχει μαζί του μια κοπελίτσα. Φυσικά και εμένα δεν με είδε λογικά με έχει ξεχάσει κιόλας.

Είχε πάει κάπου εκτός πόλης και γύρισε πρόσφατα. Κρίμα... Τι περίμενα όμως αφού το ήξερα αλλά συνέχιζα να παίζω με την μοίρα μου και την ψυχολογία μου... Άραγε ήταν έρωτας αυτό που ένιωσα ή απλώς ενθουσιασμός;
Μακάρι το δεύτερο...

Σήμερα δούλευα μέχρι το μεσημέρι, ευτυχώς έχει τόση ζεστη θα ήθελα ένα μπάνιο στην θάλασσα, θα τρέξω σπίτι μου και θα χαλαρώσω. Πότισα τις εξωτερικές γλάστρες που τις χτυπούσε ο καυτός ήλιος όλη μέρα. Το φυτό του το έφερα στο μαγαζί προς πώληση αλλά κανείς δεν το έχει αγοράσει, με λίγα λόγια δεν μπορώ να το ξεφορτωθώ. Το αφεντικό μου, μου ζήτησε να πάω να αγοράσω καινούργιο χώμα για να αυξήσουμε την ποσότητα φυτών, οπότε έβγαλα την ποδιά μου και πήγα να βρω σάκους με χώμα.
Το μάτι μου πήρε ένα μικρό μπακάλικο που είχε στην είσοδο σάκους με κάρβουνα, ξύλα αλλά και χώμα για φύτεμα έτσι, δεν έχασα χρόνο και άρπαξα ένα.
Ο ευγενικός κυριουλης με βοήθησε να το κουβαλισω μέχρι ένα σημείο αλλά μετά συνέχισα μόνη μου. Το είχα τοποθέτηση μπροστά μου οπότε δεν έβλεπα και πολύ καλά μπροστά μου με αποτέλεσμα να τρομάζω κόσμο και να παραπαταω συχνά.
Κάποια στιγμή έπεσα πάλι πάνω σε έναν άνθρωπο αλλά αυτή την φορά τον έριξα κάτω.
Πανικοβληθηκα και άφησα τον σάκο για να τον βοηθήσω. Τράβηξα μια τούφα από τα μαλλιά μου βάζοντας την πίσω από το αφτί μου και εσκυψα να βοηθήσω. Το σώμα μου όμως έμεινε κοκαλομενο όταν είδα πως έριξα τον Harry!
Πάλι αυτός ο άντρας στον δρόμο μου!
Σήκωσε και εκείνος το κεφάλι του και τώρα δεν υπήρχε διαφυγή, παρατήρησα πως χαμογέλασε ελαφρά αλλά μετά ταρακουνησε το κεφάλι του και σηκώθηκε μόνος του. Κανείς δεν μιλούσε μόνο ματιές που πέταγαν βέλη ο ένας στον άλλον. Τελικά είπα βιαστικά...
《Harry! Δεν ήξερα ότι ήσουν εδώ. Συγνώμη για αυτό να πηγαίνω τώρα ελπίζω να σε ξαναδώ...》του μίλησα κοφτά μη μπορώντας να τον κοιτάξω στα μάτια.