Right But Wrong | TAEKOOK

\23/

Selam yine biz👋

300 oy 800 yorum📌

Keyifli okumalar

⪻⪼⪻⪼⪻⪼

~Taehyung

Okuduğum mesajların etkisinden hala çıkamamıştım. Yatakta öylece sırt üstü uzanmış, tavana bakarken bunca yıl nasıl kandırılarak büyütüldüğümü düşünüyordum. Anne-baba dediğim insanların aslında gerçekten ailem olmadığını öğrendiğimde, her ne kadar saklamaya çalışsamda yıkılmıştım. 22 yıl, koskoca 22 yıl kandırılarak büyütüldüğümü öğrenmiştim, ve bu kolay kolay atlatabileceğim bir şey değildi. Farkında olmadan gözümden düşüp, yanağıma doğru süzülen yaşı elimin tersiyle silip, yatakta doğrulmuştum.

Yanımda uyuyan Jimin'i uyandırmamaya çalışarak yataktan kalkıp, banyoya girmiş elimi yüzümü yıkayıp az da olsa kendime gelmeye çalışmıştım. Aşağıdan tıkırtı sesleri geliyordu, ve bu anne-babamın uyandığını gösteriyordu. Yunna'ya dediğim gibi onlara kızgın değildim, olamazdım da. Sonuçta bunca yıl hiçbir eksiğimi bırakmamışlardı, kendi çocuklarından ayırmamış, üstüme titremişlerdi. Belkide öz anne babam olsaydı bu kadar ailemmiş gibi hissetirmezdi hiçbir zaman. Belki de şuan ki ailemin verdiği ilginin çeyreğini bile veremezdi. Onlar gibi büyütüp, sevgiyle ilgilenmezlerdi. Bu yüzden aileme kızgın değildim, sadece, sadece kırgındım işte.

Kırgınlığımın sebebi ise bana bunu söylemeyip, böyle sikik bir olay sonucunda öğrenmemdi. 22 yıl ne için beklemişlerdi ki. Evlatlık alındığımı benden öyle güzel saklamışlardı ki, gerçekten onların çocuğu gibi hissetirmişlerdi bana. Aslında benim anlamam gerekirdi belki de. Anne-babam ve hatta yunna bile beyaz tenliydi, ama ben esmer tenliydim. Genetik olarak yüzlerinde çil vardı, hatta ben anneme neden bende de onlardaki gibi çil olmadığını sorduğumda bana 'sen esmer tenlisin bebeğim, esmer tenlilerde çil olmaz' demişti. O an 'ben neden sizin gibi beyaz tenli değilim' diye sormak aklıma gelmemişti hiç.

Aile albümünde yunna'nın ilk doğduğu andan itibaren başlayan fotoğraf albümünde onlarca fotoğrafı olmasına rağmen benim, 3 yaşından itibaren başlıyordu. Yine anneme bunun sebebini sorduğumda 'fotoğraf makinemizi yunna doğduktan sonra aldık bebeğim, o yüzden senin o yaşlardayken fotoğrafın yok' demişti. Bir şeyde diyememiştim, sunduğu sebepler çok ikna ediciydi. O zamanlar da evlatlık olduğumu hiç anlayamamıştım.

Banyoda ki işlerimi halledip odaya geri dönmüştüm. Dolabıma ilerleyip giyineceğim kıyafetleri ayrı bir yere koymuş, geri kalanları ise dün annemin özenle dizdiği dolaptan çıkarıp tekrar bavuluma yerleştirmiştim. Bütün eşyalarımı topladığıma emin olduktan sonra, bavulu sürükleyip kapının yanına bırakmış, giymek için ayırdığım kıyafetleri alarak banyoya girmiştim. Üstümü değiştirip banyodan çıkmak üzere kapı kolunu indirdiğim sırada diğer taraftan da ittirilen kapı, ardından da karşıma çıkan jimin ile geçmesi için yol verip banyodan çıkmıştım hiçbir şey söylemeden.

Kapının yanındaki bavula doğru adımlayıp çıkarttığım kıyafetleri ayrı bir bölüme koyarak fermuarı kapatmıştım. Bu gün buradan gidecektim. Buraya geleli üç gün oluyordu ve ben artık gerçekten gitmek istiyordum. Gitmek istememin sebeplerinden biri ise jungkook'du. Onu özlemiştim. Onu görmek istiyordum, kokusu olmadan uyuyamıyordum. 2 haftadır toplasan 10 saat uyuyabilmiştim. Cidden uyuyamama sebebim jungkook'tu. Kokusuna, bedenine ve saçlarının yumuşaklığına öyle bağımlı olmuştum ki onsuz nefes dahi alamıyormuş gibi hissediyordum. Burdan gittiğim gibi onun busandan dönmesi için bir plan kurmalıydım ve aklımda da bir şeyler vardı.