Right But Wrong | TAEKOOK

\30/ final

Son kez selammm👋

Biz geldik, ve bu bu fic ile son gellişim🤧

Bu final bölümü ve lütfen sonda yazdıklarımı okuyun tamam mı?

Yorum yapın lütfen😫🙏🙏💓

Keyifli okumalar<333

༺༻

2 yıl sonra...
(30.12.23)

~tae

"Bebeğim, biraz hızlı olamaz mısın? "

Banyonun dışından gelen sesle işlerimi hızlandırmış, vücudumu son kez duruladıktan sonra suyu kapatıp duşakabin'den dışarı çıkmıştım. Kapının arkasında asılı olan havlumu da alıp bel altıma sardıktan sonra aynanın karşısına geçmeden önce aralık kapıdan içeri doğru seslenmiştim.

"Benim işim bitti güzelim, gelebilirsin. "

Jungkook'un dışarda sadece onaylayan mırıltılarını duyarken, lavabo dolabından nemlendirici kremimi çıkarıp yüzüme, ellerime ve kollarıma sürmeye başlamıştım. Çok geçmeden banyo kapısı açılmış içeri sadece boxer ile jungkook girmişti. 2,5 yıldır beraber olmamıza rağmen vücudu hala beni deli gibi heyecanlandırıyordu. Bedenini ağır ağır hareketlerle süzmüş, kremle işimi bitirdiğim gibi dolaba geri koyup kapağı kapatmıştım. Şimdi sevgilimi çıldırtabilirdim. Her zaman işe yarayan taktiğimle...

Islak saçlarımı sadece parmaklarımla dağıttığımı görmesi ile kaşları çatılmıştı. Suyu ayarlamakla uğraşan eli durmuş, musluğu kapattığı gibi arkamdaki yerini almıştı hızla. Bu beni daha da keyfe getirirken dudaklarım hafifçe yukarı kıvrılmıştı. Lavabonun yan tarafında asılı duran kurutma makinasını eline aldığı gibi saçlarımı kurutmaya başlamasıyla gülüşüm daha da genişlemişti. Aynadan gülen yüzümü gören Jungkook, enseme bir şaplak atmış somurtmama sebep olmuştu.

"İnadına yapıyorsun değil mi? "

"Yaa ne alaka, resmen şiddet görüyorum ya, AFAD, KADES, TÜİK duyun sesimi. "

Çok abartılı bir sesle kurduğum cümle onu da güldürürken, bir şaplak daha atmıştı enseme.

"Abartma, hak ediyorsun, her duş aldığında saçlarını kurutmuyorsun, sonra gün boyu baş ağrısı çekiyorsun ve o zaman ben ne yapacağımı bilemiyorum. "

Söylediklerine karşı içim kıpır kıpır olmuştu. Beni bu denli düşünmesi, üzerime titremesi, tüm ilgisini ve sevgisini vermesi beni deli gibi mutlu ediyordu. O hep öyle olmuştu zaten.

"Ama ben kurutunca da başım ağrıyor, bu yüzden senin kurutman için ıslak burakıyorum. Çünkü senin o incecik ve kemikli parmakların aralarında gezince daha bi mutlu oluyorlar böylece başım da ağrımıyor. "

Söylediklerim hoşuna gitmiş olmalı ki yüzünde çok güzel bir gülümseme peydah olmuştu. Eğilip vurduğu yere, enseme küçük bir öpücük bırakıp geri çekilmişti. Parmakları hala saçlarım arasında gezerken, bende aynadaki yansımamızı, yan yana olduğumuzda ki güzelliğimizi seyre dalmıştım, her defasında olduğu gibi.