Chapter 6

347 29 3
                                    

Ate Danielle at the multimedia 😀

Winter's POV

"Kuya,ilabas mo na ako dito. Diba ayaw ko sa hospital?! Diba?!"I shouted. Naahawak siya sa sentido niya.

"But you're sick. Winter,please!"he shouted back and I rolled my eyes.

"Pero mas magkakasakit ako dito! Kaya kung ayaw mong magkagulo dito,ilabas mo ako!"

May kumatok sa pinto. Kuya opened the door. Yung dalawa Jong kaibigan,at yung tatlong ugok.

"Hey! Are you okay?"Yves asked and I just smiled.

I looked at Dale and I smiled. Well,it's part of my dare.

"Are you okay?"Dale asked.

"Now that you're here,yes. I feel better."I said. Napatingin ako kay Yves at binalik ang tingin kay Dale.

"Let's talk,Dale."Kuya Walter.

"Kuya,it's not his fault."sabi ko. I can see guilt in Dale's eyes. No need to be guilty. Okay nga yun. Nagalala si Yves---no! Hindi!

"Tsk. Why are you protecting him?"Kuya asked and I smirked.

"Because he's my friend. Kaya pwede? Walang sisihan! Iuwi mo ako sa atin kuya!"

"Bukas ang flight ko puntang France. Wala kang kasama."he said.

"Anong tingin mo kay---"

"Sa amin na lang. I'll take care of her. Dahil kasalanan ko naman. Don't worry. Aalagaan ko siya."Dale said and hold my hand. I smiled at Kuya Walter.

Pumayag ka na. Parte to ng laro ko.
Tsk.

"Sige sige. Alagaan mo yan ha. Sean,tara na. Take care Winter. I love you. Bye."he kissed me on my forehead at umalis na. I smiled at Gail and Faye at nakahinga sila ng maluwag.

Akala nila siguro naiinlove na ako sa ugok na to. Never -_-

"Are you okay? Alagaan mo siya,Dale. Nagusap na tayo."sabi ni Yves. I smiled at him.

"I know Dale will take care of me. Katulad ng pagaalaga ko sayo noon."nakangiting sabi ko. Katahimikan ang nabalot samin.

"Wag ka nang tumingin sa nakaraan. Kung ganto kagwapo ang sa kasalukuyan."I rolled my eyes hearing those words from Dale.

"Kayong dalawang babae,bat ang tahimik niyo?"I asked.

"Ano bang dapat naming sabihin? Nasabi na ng dalawang yan."Sabi ni Gail at tumango na lang ako. Walang kwentang kausap.

"Let's go Dale. Naayos na naman ni Kuya kanina ang lahat."I said and he nodded.

Inalalayan ako ni Dale sa pagbaba. Tsk. Talagang nakikipaglaro? Tignan na lang natin kung sinong natatalo!

"Bye."sabi ko sa tatlo at lumabas na kami ni Dale.

"I'm sorry. I know it was my fault."sabi niya.

"No. It's not. Sinabi ko na diba? Sanay na ako. Kung gusto nyong ulitin,okay lang."umiwas ako ng tingin. Paulit ulit lang naman. Sanay na ako 😒

"I'll promise. Hindi kita iiwan."I smirked after hearing that. Hindi mo ako maloloko. Pero kahit ganun,natutuwa din naman ako sa kanya. Dahil dun sa motor. Yun na lang ulit ang araw na nakapagmotor ako.

Ang pagmomotor kasi ang palagi naming bonding ni Kuya. Pag nasasaktan kami,nagmomotor kaming dalawa. Pero...hindi na ulit ako pinayagang magmotor dahil sa isang nakakainis na dahilan.

I sigh. Hindi ko na dapat yun inaalala. Atleast nagawa ko na ulit. Kasama si Dale. Sana si Yves ang kasama. Pero hindi ako makapaniwala na si Dale.

"Why are you smiling like that?"he asked. Umiling lang ako.

"Can we use your motorcycle? Please. "sabi ko at ginulo niya ang buhok ko. Si Yves na naman naaalala ko.

"Ibang klase talaga. Buti na lang nadala ko ang motor ko bago ako pumunta dito."he said.

"Wait! Wag kayong magmomotor! Winter,ano ba!"napatingin ako sa sumigaw na si Yves.

"Wag mo akong pigilan sa gusto kong gawin. Dito na nga lang ako sumasaya,pipigilan mo pa?"sumakay na ako sa motor at kumapit sa hawakan sa likod.

"Dale...let's go."at pinatakbo niya na. I'm sorry,Yves. I want to move on. And I know I can.

"You know what,astig ka talaga. Makakasundo kita."sabi niya and I just smiled.

Talagang gagawin ko ang lahat para makasundo ka.

"Magkasundo na tayo,diba? By the way,saan ba ang bahay niyo?"I asked.

"Dito na."ang bilis naman. Tumingin ako sa bahay sa harap namin.

It's simple yet elegant.

"It's not my house. It's my family's house. Pero kung naliliitan ka...Tara na lang sa bahay ko sa--"

"No. It's elegant. I like it. Hindi ako katulad ng mga babaeng nakilala mo."I said and he smiled.

Pumasok kami sa loob at nandun ang pamilya niya.

"Oh,son! Who's this young lady?"his mom asked. It's his mom. Sabi niya son daw eh. Tapos babae naman,alangang dad niya yan diba? Pero mukhang bata ang mommy niya. Para lang silang magkasing edad.

"Stop calling me son ate Danielle!"ate? Kapatid? Ate Danielle just rolled her eyes.

"Who's this beautiful woman son?"now,totoo na. I think it's her mom.

"She's Winter Smith. Nililigawan ko."o_o what?!

"Wow! Magaling ka pumili Ahh! Nice one son!"Daddy niya naman to.

"Wow! I'm Danielle! Dale's sister. Smith ka?"sa tanong nyang yon,napakunot ang noo ko.

"Yes."

"Related ba siya kay Walter? Winter? Walter?"rinig kong bulong niya habang nagngangatngat pa ng kuko. Haha.

"Yes. I'm his sister."I answered and she smiled widely.

"Kyaaah! Sister-in-law pala kita. Welcome to the family!"she hugged me.

"E-eh?"

"I mean...diba nililigawan ka ni Dale? Oo. Kaya sister in law. Yun nga."medyo namula siya. Talaga lang? Baka naman dahil kapatid ako ni Kuya?

"Tss. Daldal. Pwede ba siya matulog---"

"Oo naman! Doon ka na sa kwarto ni Dale! Lakad na kayo!"pagputol ni Ate Danielle sa sinabi ni Dale. Excited?

"Of course son. Mukhang namumutla siya. Pagpahingahin mo na."sabi ni daddy. Hindi ko alam pangalan eh.

"Thank you po."I said and Dale hold my hand.

Nakadating kami sa room niya.

"Dito ka na sa kama,ako na sa sofa."nakangiting sabi niya.

"No. Bahay mo to eh. Ako na lang sa sofa. Baka lamukin ka pa."nagulat siya sa sinabi ko. Tinitigan niya muna ako at ngumiti siya at umiling.

"Kakaiba ka talaga. Ngayon lang ako nakakilala ng katulad mo eh."sabi niya.

"I know. Kakaiba ako sa kanila."I smiled.

"Tabi na lang tayo."

O_O

EH?!

Let's Play The Game Called LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon