"Ben sana dedim yalnız bırakmayalım diye bak nasılda sarılmış kızıma"
"Aman hayatım rahat bırak çocukları"
"Hayır uyandıracağım ben bunları"
Tüm bu söylenenleri duysamda uymuş numarası yapıyordum.Babamın sinirlenmesi hoşuma gidiyordu.Kolumun dürtülmesiyle gözümü açtım.Babam tepeden sinirle bana bakıyordu.Gülmemek için kendimi tuttum.Yusuf ise hâlâ uyuyordu.Uykusu ağır olamlıydı.Babam onuda dürtükleyince sersemce gözlerini açarak baktı ve bir anda yataktan doğruldu.
"Kusura bakmayın efendim kızınız yanında yatmam için rica edince bende yattım"
"Ne kusuru oğlum dimi fırat"
"Evet karıcım bir daha görmeyeyim yoksa affetmem sizi de"
"Merak etme babacım bir daha olmaz"
Yusufa baktığımda yüzünde mahçupluk vardı.İçim acıdı çünkü ne yapacağını bilmiyordu ve galiba annesi ve babası aklına gelmişti.
"Neyse birazdan çıkacağız nazlı sonra kahvaltı yapmaya gideriz"
"Şey efendim sorun olmazsa nazlıyı bir yere götürebilir'miyim?"
"Olmaz"
"Olur"
"Fırat bırak gitsin çocuklar nazlı için iyi olur"
"İyi peki telefon açık olacak ona göre"
"Peki baba merak etme"
"Babayım ben ederim"
Annemle babam çıktıktan sonra yusufla baş başa kaldık.
"Şey babam biraz fevridir kusura bakma"
"Sorun değil haklı baban sonuçta"
Dalgın gibiydi ne zaman üzülse gözleri başka bir yere dalardı.Konuyu dağıtmak için konuştum.
"Nereye gidiyoruz?"
"Gidince görürsün"
"Yaa hep böyle yapıyorsun ama"
"Mızıkçılık yok bücür hadi seni hazırlayıp gidelim"
Eline spor ayakabılarımı alarak yanıma geldi.Utanmıştım ben şu aralar çok utanır oldum ya.
Ayaklarımı sarkıttım,giydirmesi için nazikçe giydirip bağacıklarınıda bağladıktan sonra ayağa kalktı.Bana elini uzatarak kalkmama yardımcı oldu.Son olarak ceketimide kollarımdan geçirdikten sonra işimiz bitmişti.Elleriyle saçlarımı düzelterek saçlarıma uzunca öpücük kondurmuştu.İçim kıpır kıpır olmuştu.
Hastanede ki işimizide bitirdikten sonra dışarı çıkabilmiştik.Oksijeni uzunca içime çekerek nefes aldım.Kendime geliyordum yavaş yavaş.
"Motorum az ileride bekle geliyorum ben"
Kafamı sallayarak onu onayladım.Bir dakika bile olmadan yusuf motoruyla yanıma yanaştı.
"Yaklaş kaskı takacağım"
Yaklaştım oda hızlıca kaskı kafama takarak arkaya oturmamı işaret etti.
Arkasına oturup ellerimi beline sardım.Sapıklık gibi olmasın ama ellerimin altında kaslarını hissediyordum.Yanağımı sırtına yasladım.Bu anı çok seviyordum.Yusuf motoru gazladıktan sonra bende gözlerimi kapattım bu anın tadını çıkarıyordum.
Çok geçmeden motor hareket etmeyi bırakmaştı.
"Kısa sürdü"
"Motora binmeyi sevdin galiba"
"Çok hemde"
"Boş oldukça bineriz"
Ona gülerek baktıktan sonra olduğumuz yere baktım.İki katlı şirin bir evin önündeydik.
"Kimin evi burası"
"Benim evim"
"Sana bu ev fazla değilmi"
"Hayır babaannem ve küçük bir kuzenim var onlarla yaşıyorum"
"Şaşırdım peki beni neden getirdin buraya"
"Tanışman için seni merak ediyorlardı özellikle ela"
"Ya merak ettim elayı hadi tanışalım o zaman"
Sevincimi görünce yusuf mutlu olmuştu.
Zili çalıp beklemey başlamıştık.Kapı yavaşça açılıp 8 yaşlarında bir kız bizi karşılamıştı.
"Yusuf abi neredeydin özledim seni"
Küçük kız dudağını büzerek yusufa sitem ederken ben hâlâ ona bakıyordum.Çok tatlıydı kumral saçlarını örmüş ve pembe bir elbise giymişti.
"İşim vardı fıstığım özür dilerim"
Kız omzunu silkerek yusufa trip atıyordu.Nihayet bakışları bana dönünce gülümsedim ve elimi uzattım.
"Merhaba ben nazlı"
Utanarak elimi tuttu.
"Bende ela"
"Kim gelmiş ela"
Kapıda kısa boylu hafif kilolu bir kadın belirince bu kişinin yusuf'un babaannesi olduğunu anladım.
"Oğlum madem arkadaşların gelecekti haber etseydin ya içerdeki kızda seni bekliyor"
"Ne kızı babaanne ben sadece nazlıyla geldim"
Babaannesi bilmem diyerek omzunu silkti ve bizi içeriye davet etti.
Aklım hâlâ diğer kızdaydı kim olabilirdi ki.
Yusuf'un babaannesi bizi oturma odasını gösterip yalnız bırakıp gitti.Yusuf önden oturma odasına girdikten sonra bende girdim.Gördüğüm kişiyle öylece kalakaldım.
***
Oylar çok az geliyor emek veriyorum gizli okuyucularım kendini belli ederse sevinirim.
Diğer bölümde görüşmek üzere:**
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karamel/Texting
Teen Fiction0536***; Pişt yakışıklı evlilik düşünür'müsün? Yusuf; Hayır. 0536***;Tutuldum bir kere Kaçışın yok artık. Not: Kısa hikaye tarzındadır.