Karamel/Texting

2.1

Acaba yanına oturmasamıydım Arkama bakmadan kaçabilirdim bence iç sesim "Az ciddi ol gerizekalı" diyince sustum.Yusufa bakamıyordum Sinirliydi hâlâ umarım beni ısırmazdı.Aşıları tammıydı acaba neyse.Yusuf konuştuğunda gerildiğimi hissettim.

"Yani ben üç aydır seninlemi konuşuyorum.Saçma"

Saçmamı pardonda benimle konuşmanın neresi saçma tam bir aptaldı bu çocuk.

"O kadar konuştuk şimdi saçmalıkmı oldu."

"Evet tam bir saçmalık bu durum ben resmen arkadaşımın kardeşiyle konuşmuşum"

"Pardonda ne var bunda yani abartıyorsun asıl saçma olan bu"

"Neyse ne kızım hâlâ sinirliyim sana"

Tırnaklarımı avuç içime batırdım.Sinirliydi oysa ki mesajlarda öyle demiyordu.Dolan gözlerimi ondan kaçırarak başka tarafa bakmaya başladım.

"Nazlı bana bak" 

Bakmadım,bakamazdım dolan gözlerimi görsün istemiyordum.Aslında tüm suç bendeydi ne diye yazdım ki ben ona böyle olacağını tahmin etmeliydim.

Elimi birden avcuna alınca şaşkınca ona baktım.Bana sinirli bir bakış atıp bakışlarını elime indirdi.

"Siktir tırnaklarını avcuna geçirmeyi bırak" 

Elim kendiliğinden gevşeyince avcumun içine baktım.Derim hafif soyulmuş ve kızarmıştı.Yusuf küfür savurup parmağını avcumun içerisinde gezdirdi.İçim titremişti.

"Acıyormu"

Elimi elinden çekere kafamı hayır anlamında sallamıştım.

"Konuş benimle bücür susma"

"Sana daha öncede söylemişti yusuf beni sevmeyeceksen oyalama kalbimin kırılmasını istemiyorum demiştim ama sen kırdın"

Yusuf gülümseyip elini deri ceketinin cebine atıp bir paket sigara çıkarmıştı.Bir dalı aralık olan dudaklarına yerleştirip elindeki çakmağı bana uzattı.

"Niye bana uzatıyorsun çakmağı"

"Sigaramı yak nazlı senin yakmanı istiyorum"

Uzattığı çakmağı alarak sigarasının ucunu ateşe verdim.Bir nefes çekip dumanını havaya doğru üfledi.

Siz şimdi bunu güzel bulduğumu falan sanıyorsunuzdur ama malesef kendine zarar vermekten başka bir şey yapmıyordu bu salak.

"Ödeştik sen de benim kalbimi kırmıştın"

Öyle olmuştu dimi adam haklı azizim bende onu kırmıştım.

"Benim olduğum bilseydin kırılmazdın" Yusuf hafifçe gülerek kafasını onaylamaz bir şekilde sallamıştı.

"Yanılıyorsun kırılırdım"

"Neyse ne artık öğrendin dimi madem arkadaşının kardeşiyle konuşamazsın bir daha konuşmayız"

"Henüz karar vermedim"

Somurtarak kollarımı birbirine dolamıştım.Yusuf bu halimi görünce gülümsemişti.Gülüşü çok güzeldi.Gülüşünden öpmek istiyordum.

Aklıma "Bir gün sen beni öpmek isteyeceksin" geldiğinde utanmıştım.Sanki yanaklarımda kızarmıştı.Yok artık düştüğüm hallere bak ben utanacak bir kız değildim ki ya

"Senin yanakların neden kızardı bücür"

"Sanane"

"Deli ediyorsun beni"

"Napim"

"Tamam sus bir ergen veletle uğraşamam"

"İyi gideyim ben o zaman rahat edersin sende"

 Sinirle ayağa kalkıp tam gidiyordum ki bileğimden tutmuştu.Bu ani hareketi kalbime tatlıbir heyacan vermişti.

"Olmaz nazlı yapamam özür dilerim konuştuğum kişi sen olduğunu bilseydim konuşmazdım"

Elimi hışımla ondan kurtarıp arkama bakmadan yürüdüm.Parktan çıktığımda olduğum yerde kalmıştım.Ne yapacaktım şimdi kendimi kullanılmış gibi hissediyordum.Tanıdık bir ses duyunca sesin sahibine baktım.

"Çisem bak nazlıda buradaymış naber nazlı evinin yolunu falanmı bulamadın yoksa"

Bu saçma cümleye aslı ve çisem gülünce gözlerimi devirdim.Resmen kendi söylediği cümleye gülüyordu aptal.

"Bak ne diycem biz bara gidiyoruz sen de gelsene üzgün görünüyorsun kafan dağılır hem"

Düşündüm fena fikir değildi aslında ama ben hiç bara gitmemiştim ki.

"Ne o nazlı yoksa hiç bara gitmedinmi"

Ezik durumuna düşmek istemiyordum.Gidicektim.

"Yok gittim tabi ki sizinle gelebilirim"

"İlk defa gözüme girdin nazlı düş peşimize pişman olmayacaksın"

Onlarla beraber giderken düşündüm.Acaba yanlışmı yapıyordum.Aman ya sadece bir kerecikten bir şey olmazdı galiba umarım.

***

Bölüm sonu biraz uzun yazmışım oy vermeyi unutmayın lütfen.

instagram: vedalarda.bulusuruz