Karamel/Texting

3.9

Bir taksi çevirip yusuf'un evine gelmiştim.Babasıyla yüz yüze geleceğim için gergindim üstelik nasıl yusufla karşılaşacağımı kestiremiyordum.Düşünmeyi bir kenara bırakıp evin bahçesinden geçerek kapıya ulaştım.Zile bir kere basarak beklemeye başladım.Terli ellerimi pantolonuma sürterek gerginliğimi azaltmaya çalıştım.Kapı yavaşça açılınca bakışlarımı açan kişiye yönelttim.Ela kızarmış gözleriyle bana bakıyordu.yere eğilerek onunla aynı hizaya geldim.

"Ela ne oldu sana?"

Ben böyle söyleyince ağlamaya başlayarak kollarını bana sardı.

"İyi değilim nazlı yusuf abim çok üzgün bir adamla tartışttı ama kim olduğunu bilmiyorum babaannemde ağlıyor"

"Şşt bebeğim geçti ağlama ben ilgileneceğim merak etme"

"Şey içeride bir kız daha var"

"Kimmiş o bakalım?"

"Bilmiyorum sürekli şaşkın ördek gibi etrafına bakıyor"

"Çok ayıp ela hadi içeri geçelim"

Ne olacağını kestiremeyip adımlamaya başladım.Görüş açıma yusuf'un babaannesi,bir adam ve deniz girmişti.Her şey ağır çekimde ilerlerken kafama dank eden şeyle olduğum yerde durdum.Yavaşça kafamı kaldırıp bir daha baktım orada oturan ela'nın dediği gibi etrafına şaşkın ördek gibi bakan denizdi bu.Yusuf'un kardeşi olmalıydı.Bu yüzden aceleyle gitmişti,okuldan.Gözlerim yusufu aradı ama yoktu.Daha fazla beklemeden ayaklarımı hareket ettirdim.Ben içeri girince herkes kafasını kaldırıp baktı.Deniz'de benim gibi şaşkındı.

"Yusuf nerede?"

"Odasında kızım"

"Bu kim anne?"

"Açıklama yapmanıza gerek yok hatice teyze"

"Bak sen nedenmiş?"

"Çünkü size açıklama yapılacak en son kişi bile değilsiniz"

"Bana bak senin dilin fazla uzun galiba"

"Kes sesini nazlıyı üzersen bende seni üzerim hiç çekinmem"

Ne ara geldiğini anlamadığım,yusufa bakakaldım.Ben ona bakarken oda bana bakmıştı.Gözlerinin içi kızarmıştı.Ben ona endişeyle bakarken o bana "iyiyim" dercesine gülümsedi.Biliyorum,hissediyorum sevgilim iyi değilsin.Babası denilecek adam alayla güldü.

"Bu kız senin için o kadar önemli'mi?"

"Evet ve ayrıca nazlıdan "bu" diye bahsetme kendisi evleneceğim kız olacak""Demek evleneceksin onunla bu yaşta birde"

"Seni ciddiye almıyorum bile niye kendini bu kadar hırpalıyorsun"

"Tamam beni ciddiye almıyorsun ama bir kardeşin var diyorum sana"

"Umrumda değil seninle ilgili hiç bir şey umrumda değil"

Denize baktığımda hayal kırıklıyla yusufa bakıyordu.Babasının suçu olabilirdi ama deniz en masumu oydu.

"Anlamıyorsun oğlum beni senden hiç bir zaman haberim olmadı annen senden hiç bahsetmedi"

"Kendini böylemi avutuyorsun çok yazık daha fazla konuşmak istemiyorum yürü nazlı gidelim"

"Yusuf oğlum nereye?"

"Babaanne sen hiç konuşma kimseyi kırmak istemiyorum"

Bir şey söylememe izin vermeden elimden tuttuğu gibi beni evden çıkarmıştı.

"Nereye gidiyoruz?"

"Sakin bir yere gidip kafa dinlemek istiyorum sadece"

Aklıma gelen yerle gülümsedim.