Karamel/Texting

3.3

İyi okumalar⭐

***

Aağırlaşmış bedenimi hareket ettirerek,göz kapaklarımı araladım.Üstümden sanki tır geçmişti.Ağrıyan boynuma elimi götürerek sıvazladım.Etrafıma baktığımda ise sade ama şık bir yatak odasındaydım.Çift kişilik bir yatağın üstündeydim.Karşımda çalışma masası ve bir kitaplık duruyordu.Yatağın sağ tarafında ise giysi dolabı vardı.Tahmin ettiğime göre erkek odasıydı.Ayaklarımı yataktan uzatarak,kapıya doğru yürüdüm.

Aptal tolga beni kaçırıp evine getirmiş olmalıydı.Sakin olmalıydım babam nasılsa beni bulurdu.Telefonumda yanımda nasıl olsa elimi arka cebime götürüp telefonumu yokladım ama yoktu.Almış olmalıydı telefonumu ya da masada bırakmıştım.Daha fazla beklemeden kapıya doğru yürüdüm.Elimi kapı koluna götürerek açtım.Ben kilitli olmasını beklerken kapı tek seferde açılmıştı.Odadan dışarı adımladım.

Eve şöyle bir baktığımda ihtişamlı bir ev olduğunu fark etmiştim .Hızlıca merdivenleri inerek dış kapıya doğru yöneldim.Açılmasını beklerken kilitli olduğunu anlayınca,sinirle ayaklarımı yere vurdum.En azından mutfağın, bahçeye açılan bir kapısı vardır.Mutfağı ararken bir şey fark etmiştim ev fazla sessizti ve bu beni ürkütmeye başlamıştı.

Mutfağın önüne geldiğimde hiç durmadan içeri dalmıştım.Yanılmamıştım arka kapısı vardı ve açıktı.Heyacanla yürürken arkamdan gelen sesle durmak zorunda kaldım.

"Bebeğim nereye gidiyorsun uyanır uyanmaz yanıma gel"

Arkamdan gelen sesi kusma isteğimi getirmişti.Sakince ona dönerek yüzüne baktım.

"Bana emir verme gitmek istiyorum ben"

"Gideceksin ama bana istediğimi verip gideceksin"

"Ne diyorsun sen ya aptal verecek bir şeyim yok benim sana"

"Nasıl yok lan sevgilin olcak olan o adam gelsin bana ayar vermeye çalışsın bende öylece durayım öyle mi"

"Yok öyle olayın üstünü kapatmak bakalım çok sevdiği sevgilisini kurtarabilecekmi zor görünüyor biraz olsun yapacak bir şey yok"

"Bırak gideyim şikayetçide olmam hem benim babam polis illaki bulur beni"

"Ama bulduğunda iş işten geçmiş olacak"

"Ne demek istiyorsun?"

"Yanıma gel"

Adım adım geriliyerek ondan uzaklaşmaya çalıştım.Ne demek istediğini anlamıştım.Kalp atışlarım korkudan hızlanmıştı. O gün gece sokakta başıma gelen olayın aynısını yaşıyordum ama bu sefer yusuf yoktu.Çaresizce omuzlarımı düşürdüm.Etrafıma baktığımda yapacak hiçbir şey yoktu.

"Aferin uslu bir kız ol ve yanıma gel nazlı"

"Adımı ağzına alma"

"Hmm tamam sen nasıl istersen sen gelmiyorsan ben gelirim yanına o zaman"

Gözlerim dolarken ellerimi kendime siper ederek yere çöktüm.

(Ulan ben bile yazarken çaresiz kaldım)

"Yalvarırım bana dokunma"

Nefesini saçlarımda hissederken kusmamak için kendimi zor tuttum.Histerik bir gülüş çıktı ağzından,Kollarımdan tutarak ayağa kaldırdı.

"Kes sesini yürü odaya"

"Lütfen istemiyorum dokunma bana lütfen"

Göz yaşlarım şiddetini artırırken onu bulanık görüyordum.Yalvarışlarım onu etkilemiyordu aksine zevk veriyordu.Boşluğundan yararlanarak bacak arasına tekmeyi geçirip ondan uzaklaştım.Acıyla yere yığılarak derin derin nefesler alıyordu.

"Bittin sen yemin ederim bende sana böyle çığlık attıracağım"

Ona bakmayı kesip arka kapıdan bahçeye doğru koşmuştum.Ama her tarafın duvarlarla çevrili olduğunu görünce öylece kalakaldım.Çıkmaya çalışsam bile çıkamazdım.

Saçlarım birden çekilince acıyla çığlık attım.

"Nereye ha kolay kolay kaçabileceğinimi sandın"

"Canım acıyor ya bırak"

"Umrumda değil aptal yürü şimdi"

Beni kolumdan tutup sürüklerken fazlasıyla canım acıyordu.Her zaman yanımda olan babam neredeydi şimdi.Peki ya yusuf ona en ihtiyacım olduğu zamanda yoktu.Tolga beni odaya getirdikten sonra yere doğru  savurmuştu.Saçlarımı gözlerimin önünden çekerek masada duran çerçevei fark etmiştim.Hızlıca ayağa kalkarak masada duran çerçeveyi elime alarak yere fırlattım.

"Ne yapıyorsun sen?"

Onu dinlemeden büyük cam parçasını alarak boğazıma dayadım.

"Keserim yemin ediyorum kendimi keserim katilimde sen olursun yıllarca hapisten çıkamazsın"

"Aptallaşma bırak şunu"

"Sakın yaklaşma!"

"Kes hadi umrumda olmaz ben illaki sıyrılırım işin içinden"

Boğazıma dayadığım cam parçasını biraz daha bastırdım.Yutkunduğumda cam canımı yakmıştı.Birden sesler gelmeye başlayınca heyacanla gözlerimi açtım.

"Hay sikeyim böyle işin ben işimi bitiremeden geldiler"

Babamın sesini duyunca kapıya doğru yürüdüm.Tolga kolumdan birden çekince öylece kalakaldım.

"Kurtuluşun yok artık bırak beni"

"Kes sesini hepsi senin yüzünden"

Elini pantolonun arka cebine götürüp bıçağını çıkararak boğazıma dayamıştı.

"Yürü şimdi sevgilin seni böyle görünce ne yapacak bakalım"

Kapıyı açarak dışarı çıktığımızda iki tane polis vardı.Bizi fark ettiklerinde silahlarını doğrultmuşlardı.

"Komserim buradalar"

Bir kaç saniye sonra babamı ardından yusufu görünce içim rahatlamıştı.

"Bırak kızımı ve teslim ol kaçışın yok artık"

Tolga bıçağı biraz daha bastırınca acıyla yüzümü buruşturdum.

"Seni sikerim lan ona dokunan ellerini kıracağım orospu çocuğu"

"Senin yerinde olsam böyle konuşmazdım nazlıyı tehlikeye atıyorsun"

"Yusuf oğlum tamam dur halledeceğiz"

"Nasıl sakin olayım ya nazlı acı çekiyor gözlerimin önünde"

"Kesin sesini nazlıyı size vereceğim ama bir şartım var"

"Söyle şartını"

"Buradan çıkmama izin vereceksiniz"

Babam başını eğmiş tolga'nın dediğini düşünüyordu.Yusufsa bana bakıyordu.İyiyim dercesine ona gülümseyince yutkunarak ellerini yumruk yapmıştı.

"Peki kabul şimdi kızımı bana doğru ver ve sen git"

"Hay hay"

Beni öne doğru savurup kaçmıştıDüşmekten son anda kurtulmuştum ama bacaklarımın dermanı kalmadığı için yere yığılmıştım.Babam aceleyle yanıma gelerek beni kollarının arasına almıştı.Tepki veremiyordum hareketsizce öylece duruyordum.

"Korkma kızım geçti artık"

Korkuyordum.

"Şoka girmiş olabilir ambulansı ara yusuf"

Daha fazla dayanamayarak babamın kucağına yığılmıştım.

Uyusam geçerdi belki.

***

Üşenmedim gecenin ikisinde bölüm yazdım sdfghjsfgj

Sınavlarım başlayacağı için bir sonraki bölümü geç atabilirim kusura bakmayın.

Sizleri seviyorum❤