Karamel/Texting

0.5

Son ders zili çaldığında yorgunca eşyalarımı çantama koyarak sınıftan çıkmıştım. Beynim yok olmuş gibiydi sanki iç sesim " varmıydi ki" diyince gözlerimi devirdim. Hiç uğraşamazdım şimdi onunla, servise binmekten vazgeçerek yürümeyi tercih etmiştim. Telefonu cebimden çıkarıp ekranı açtım. Yusuftan tam dört tane mesaj vardı.Kalbime ılık bir esinti ulaşıvermişti attığı mesajlara bakıp, salak gibi gülümsüyordum.

Yusuf; Ne oldu iyimisin?

Yusuf; Önemli bişi değildir umarım

Yusuf; Senin cidden moralin bozulmuş

Yusuf; Neyse yazarsın

Beni merak etmişti. Gerçekten beni önemsiyormuydu?.Bir zahmet öyle olsun dimi ama düşüncelerimi savuşturup, yazmaya başladım.

Siz; Ay sen beni merakmı ettin yerim lan seni

Siz; Ayrıca iyiyim bir şey yok bir kaç gereksiz yüzünden keyfim kaçmıştı

Mesajlar tek tik olmuştu interneti kapalı olmalıydı. Mesajlardan çıkarak açelyayı aradım. Sesi kulağıma ulaşınca gülümsedim.

"Naber nazlı başkan?"

"Asıl seni sormalı açelya hanım neden gelmedin okula?"

"Biliyormusun bugün canım hiç okula gitmek istemedi evde kalıp uyudum tüm gün"

"Ama beni hiç düşünmemişsin bu kıza ne yapar yalnız başına okulda diye" kahka atarak sevimli sevimli konuştu.

"Ya seni hiç bırakırmıyım kızım ama söz bundan sonra gelmemezlik yapmayacağım"

"Affedildiniz o zaman, bize gelsene sana anlatacaklarım var"

"Annemden izin alır gelirim"

"Tamam görüşürüz" 

Neredeyse eve gelmiştim. Evde kimse yoktu bugün o yüzden açelyayı eve çağırmıştım. Annem ve babam sürekli çalışıyordu, annem hemşire babam ise polisti. Anahtarları çantamdan çıkarıp, kapıyı açtım.Eve girince salondan kahka sesleri geliyordu.

Hani kimse olmayacaktı evde,oflayarak salona doğru yürümeye başladım yanılmamıştım. Abim bir kız ve onun yanında da yusuf vardı. 

Ne yusufmu vardı hem de yanında bir kızla üstelik kolunu kızın omzuna dolamıştı. Birden kalbimden ince bir sızı oluştu. Yutkunmaya çalıştım ama olmadı ne ara böyle olmuştum. Abim seslenince kendime geldim hala onlara bakıyordum.

"Nazlı sen iyimisin? nereye daldın öyle"

"Yok bir şey sadece yorgunum. Ayrıca evde tek olacağım sanıyordum"

"Ders erken bitince buraya geldik. Bu arada sizi tanışırmadım dimi ben, bu yusuf , eda bu da kardeşim nazlı" Yusuf sakin bir yüzle bana bakıyordu. Yanında ki kız kocaman gülümseyerek konuşmaya başladı.

"Selam tatlım memnun oldum" İyice yusufa sırnaşarak onun göğsüne sokulmuştu. Yarım yamalak gülümseyerek kafamı salladım.Konuşmak istemiyordum. Yusuf hafifçe tebessüm ederek abime baktı. Öyle yapılırmı zalimin oğlu kalbime iniyordu.

"Biz zaten bücürle yani nazlıyla tanışıyoruz" Bücür demesi sinirimi bozmuştu bilerek yapmıştı zaten sinirle baktım,ona gözlerimi devirerek " Aynen tanışıyoruz neyse ben odama gidiyorum" Kaçar gibi yanlarından gitmiştim.Giderken edanın utangaç galiba demesini işitmiştim. Odama girip yatağıma uzandım hâlâ kalbimde bir sızı vardı. Acaba sevgilisimiydi? öyleyse neden benimle konuşuyordu ki bu düpedüz şerefsizlikti. Telefonuma bildirim gelince elime alıp baktım ondandı.

Yusuf; Gereksiz insanlar için sıkma canını.

Yusuf; İyi olmana sevindim:)

Peki onun için canımın sıkılmasına ne demeliydi. Görüldü atarak telefonu kapattım. Bir süre konuşmayacaktım. Bu olanları açelyaya anlatsam rahatlardım belki. Gözlerim kapanmaya başlıyordu her şeyi boşverek uykuya daldım.