Karamel/Texting

3.4

Olayların ardından bir hafta geçmişti.Şimdi ise yatağımın üzerine oturmuş,karşıya bakıyordum.İşim olmadıkça odamdan dışarı çıkmıyordum.Annem babam bu duruma çare olarak,psikologla görüşmemi istemişti ama ben istememiştim.Yusufu bir haftadır görmüyordum.Eve gelmişti bir kaç defa ama ben görüşmek istememiştim.Odamın kapısı açılınca gelen kişiye bakarak,tekrar karşıya baktım.

"Nazlı hadi gel yemeğini ye"

"İstemiyorum anne"

"Ama kızım bugün hiçbir şey yemedin"

"İstemiyorum dedim anne çık lütfen odamdan uyuyacağım"

"Peki"

Annem gittiğinde üzülsemde elimden bir şey gelmiyordu.Son günlerde sinirli ve gergindim.Günlerdir bakmadığım telefonu elime aldım.Sınıf gurubundan mesaj vardı.Sınavla ilgiliydi.Su son günlerde sınavı unutmuştum ama umursamıyordum.Diğer mesajlara baktım.

***

Açelya; Nazlı mesajı görürsen ara

Açelya; Evine geldim ama konuşmak istemedin en azından telefondan konşalım

Açelya; Yusuf bana seni sormuştu konuştunuzmu diye benimle konuşmuyorsan onunla konuş en azından

Açelya; Mutsuz görünüyordu

***

Daha fazla okumak istemediğim için mesajlardan çıkarak yusuftan gelen mesajlara baktım.

***

Yusuf; Nazlım biliyorum iyi değilsin ama konuş benimle

Yusuf; Beraber atalatalım her şeyi seni böyle görmeye dayanamıyorum yemin ederim

Yusuf; Bugün evinize geldim ama konuşmak istemedin

Yusuf; Mesajlarada bakmıyorsun zaten

Yusuf; Sikeyim bir cevap ver artık nazlı böyle yapma

Yusuf; Anladım cevap vermeyeceksin

***

Gözümden yaş gelince ağladığımı fark ettim.Yusufta çaresizdi ama bende çaresizdim.Yatağımın içine girerek hep yaptığım gibi uyumaya çalıştım.Yatağımın yan tarafına ağırlık çökünce ne olduğunu anlayamadan bir kol beni kendine çekerek göğsüne yaslamıştı.Kokusunu içime çekince yusuf olduğunu anlamıştım.

"Yusuf senmisin"

"Benim güzelim uyu hadi yorma kendini"

"Seni özlemişim"

"Bir de bana sor sen onu neyse uyu hadi"

Dediğini yaparak gözümü kapattım.Bir kaç dakika sonra karanlık bir odadaydım.Yavaşça odadan çıktım ve etrafıma baktım.Nefesim daraldı sanki bi ev tolga'nın eviydi.Yine aynı şeyi yaparak mutfağa doğru koştum ama saçım biri tarafından çekilince durmak zorunda kaldım.

"Nereye gidiyorsun bebeğim"

"Lütfen bırak gideyim"

"Hayır hep burada kalacaksın"

"Hayır hayır istemiyorum"

"Kes sesini yürü odamıza gideceğiz"

 Beni tekrar o karanlık odaya getirmişti.Beni savurduktan sonra üzerime doğru gelmeye başladı.Ben çaresizce ağlıyordum.Birinin omzumdan sarsmasıyla çığlık atarak uyandı

"Sakin ol nazlı benim yusuf rüyaydı hepsi"

Ben onu hâlâ tolga olarak görüyordum.

"Lütfen bana dokunma"

"Sana dokunmayacağım nazlı"

"Bana bak yusufum ben""

Özür dilerim ben çok korktum"

"Önemli değil sarılmak istermisin"

"Şey olur"

Yusuf beni kollarının arasına alarak saçlarıma uzunca öptü.

"O kadar özledim ki seni"

"Sana bir şey olsaydı aklımı kaçırırdım"

"Biliyormusun ela'da seni çok özledi"

"Şey bende galiba herkesi özledim"

"Atlatacağız güzelim merak etme"

***

Bölüm sonu birazcık kısa oldu galiba sınavlardan dolayı yazamıyorum neyse bu arada 10k olmuşuz hepinize çok teşekkür ederim iyi ki varsınız bu bölümü size armağan ediyorum♥