Eslem'le yemeklerimizi yemiş, koridorda geziyorduk. O çocuğun adını ve sınıfını bilmiyorduk. Bir tek en yakın arkadaşı ve onun sevgilisini biliyorduk. En yakın arkadaşı G şubesindeyken, sevgilisi E'deydi.
Eslem kolumu dürttü o sırada. "Orada."
Dediği yere baktım hızla. arkadaşı ile yan yana geziyorlardı. Hoşlandığım çocuğun her zamanki gibi şapkası başına örtülü ve eli öne gelen saçlarındaydı. Saçlarını geriye atıyor, karıştırıyor, ardından önüne dönüyordu.
Yine aynısını yaptı.
Saçlarının önünü tuttu, geriye attı, ardından karıştırdı. Atladığım bir şey vardı.
Bana baktı, göz göze geldik.
Kalbimin ritmi anbean değişirken üzerimdeki incecik hırkayla terlediğimi hissediyordum. Burnuma kendi kokum doldu, yanaklarım yanıyordu. Öyle ki bu his çok farklıydı. Cayır cayır yanıyordum resmen.
Yanımızdan geçip gitti, üzerimdeki sıcaklık hala gitmedi.
Lanet olası çocuk çok yakışıklıydı ama benim ona kafayı takmam gülüşünün sebebi olmaktı.
Aniden başıma bir ağrı girdi, suratımı buruşturdum. Elimi başıma götürdüm, fena halde ağrıyordu. Bir an etraf bulanıklaştı, birkaç saniyeliğine her şey çift göründü gözümde. Biraz durdum, geçti.
Eslem tekrardan koluma girdi. Bana bir şeyler anlatıyordu. Dinliyordum ve cevap veriyordum ama aklım ondaydı. Aklım o pisliğin gülüşünde ve bakışındaydı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÜLÜMSESEN YETER | Texting
Short Storybatinaslan: amacini anlayamiyorum batinaslan: sevgiye ac bi oglan cocugu var karsinda batinaslan: ne bok yemeye beni kendine baglamaya calisiyosun irem_sakar: gulumseme sebebin olmak istiyorum neyini anlamiyoesun aptal irem_sakar: gul sadece gul ire...
