GÜLÜMSESEN YETER | Texting

Not, 1

Sana gülmemi istemiştin İzel, başaramadım ama sessizliğinin vaveylası oldum.

Kafam şu an çok karışık, ne yazacağımı bilmiyorum. Hiçbir şey düşünemiyorum ve bu sinir bozucu. Sana alışmış mıydım? Bunun cevabını merak ediyorum. Öyle değilse bile neden canım bu kadar yanıyor ki İzel?

Beni seviyordun. Ölümüne kadar seveceğini söylemiştin. Ölmedin ama hala seviyor musundur ki? Korkuyorum, neden bilmiyorum. Bu duyguları tarif etmek çok zor. Ama yine de deneyeceğim.

Hani olur da bir bardağı kırarsın, yanlışlıkla olduğu halde birisi kızacak diye korkarsın ve cam kırıklarını toplamaya çalıştığın zaman eline batar ya. Kanar ama o gerginlikten ne yapcağını bilemezsin. Öyle iğrenç bir his bu da. Senden gelen tek sevmediğim şey.

Senden gelen başka ne var ki İzel? Çok şey var.

Mesela bir keresinde bana ağlama demiştin. Hatta bir şarkı sözü söylemiştin, hatırlıyor musun?

"Gel, yaralarını ben sarayım. Ömrüne ömrümü katayım..."

Gerçekten ömrüme ömrünü mü kattın acaba? Lütfen öyle bir şey olmasın, lütfen ölme İzel, lütfen.

Daha dün gibi sen bana kızıyordun ölme diye, ağlıyordun. Şimdi aynısını ben yaşıyorum, ne kadar da zor bir şeymiş bu İzel.

-

Sen ameliyata gireli 10, komaya gireli 8 saat oluyor.

Şu an camdan solgun yüzünü, kurumuş dudaklarını ve sargılı başını izliyorum İzel. Ellerim titreye titreye bu cümleleri yazıyorum. Ama olur da uyanırsan ve yine beni seversen, söz veriyorum sana güleceğim İzel, tamam mı? Ruh eşiyiz demiştin, yaralar kimin umurunda? Hisset lütfen, yazdığım her şeyi hisset ve uyan.

Beni seviyorsun, unutma tamam mı? Ölümüne dek sevecektin beni, lütfen İzel, lütfen sözünü tut.