"Sevgimden korkuyor olamazsın," dedim yavaşça. "Yoksa öyle mi?"
Bir bankın ucunda o, bir ucunda ben ilk buluşmamızdaki gibi oturuyorduk. Tek fark aramızdaki mesafelerdi.
"Kafamı karıştırıyorsun," dedi yavaşça. "Ve ölümü benden uzaklaştırıyormuşsun gibi hissediyorum."
"Bu haksızlık değil," diye mırıldandım. "Sende benim kafamı karıştırıyorsun çünkü."
"Beni seviyorsun."
"Ölümüme dek."
"Kalbini kırdım," dedi mırlar gibi. "Engellediğim için üzüldüm, değil mi?"
"Çok değil." diye fısıldadım
Sessiz kaldı. Birbirimizi sessizliğimizle susturduk.
Sonra ayağa kalktım yavaşça. Bana döndü sorgularcasına. Bileğimi gösterdim ve "Saat geç oldu." dedim.
Kafasıyla onayladı beni ve ayaklandı. "Eşlik edeyim."
Adım attığım sırada dizlerim titremeye başladı, gücüm tükenmiş gibiydi. Karşımda bana seslenen birisini görüyordum. Adını saniyelik unuttum, gözleri dört tane oldu. Gözlerim geriye kaydı ve kendimi karanlığa teslim ettim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÜLÜMSESEN YETER | Texting
Short Storybatinaslan: amacini anlayamiyorum batinaslan: sevgiye ac bi oglan cocugu var karsinda batinaslan: ne bok yemeye beni kendine baglamaya calisiyosun irem_sakar: gulumseme sebebin olmak istiyorum neyini anlamiyoesun aptal irem_sakar: gul sadece gul ire...
