Bir kitap hayatınızı değiştirebilir. Bir hikaye, bir bölüm, bir satır, bir cümle, bir kelime hayatınızı değiştirebilir. Özellikle de o satırlar size, düşüncelerinize ait ise sizin için paha biçilemez bir değer kazanır o hikaye. Sonra fark edersiniz ilk kelimeleri boş umutlar içerisinde yazdığınızı. Hele o yarattığınız karakterler...Her biri derinliklerinizden kopardığınız bir parça misali işlenir o akışa.
Çok iyi hatırlıyorum bu hikayeye ilk başladığım günü. Basit bir kurguya sahipti. Önce her şey Solucan Delikleri ve aşkın benzerliğine bağlıydı. Sonra yavaş yavaş gündem değişmeye başladı. Ama Solucan Delikleri olmasa, değişecek bir gündem olur muydu? Sanmıyorum.
Bu yüzden -neredeyse- her şeyi on dördüncü bölümde vurgulanan o mükemmel başyapıtın yaratıcılarına borçlu olduğumuzu düşünüyorum. O filmi izlemeseydim uzaya olan uçsuz bucaksız merakımı arttıramaz, Kip Thorne'un bu filmle ilgili olan 'Yıldızlararası Bilimi' kitabını okuyamazdım. Ve ben bu kurguyu o kitabı okurken açığa çıkarttım. Bu yüzden gökyüzüne bakıp yıldızları gördüğünüzde bu kitabı hatırlayın. Yıldızların bile ötesinden fırlayıp gelen bu kurguyu.
Bu satırları okumanız için çabaladığım yolda en önemli etmen o değil tabi. Bende oluşan değerinizin verdiğiniz oyların ötesinde olduğunu farkında mısınız?
Üç yıldır yazmıyordum. Evet. Ama beynimde karakterler ve kurgular tasarlıyordum. İlk bölümü yazmadan vazgeçiyordum. Bulduğum kurguya ilgi göstererek devam ettirmemi sağladığınız için minnettarım.
Beşinci bölümün başına bıraktığım yazar notunda ilk iki voteum için minnettar olduğumu söylemişim. Şimdi kaç vote? Diğer hikayeler kadar olmasa da benim için gurur duyulacak bir sayı.
Sizi, okuyucularımın her birini çok fazla seviyorum.
Bu hikayeyi sonlandırmayı istemememin sebebi her zaman sizinle olmak istemem.
Bu hikayenin son kelimesinden itibaren aradaki tüm ilişki kesilecek. Düşünmek bile istemiyorum. Düşünmeyeceğim ve saçmalığın zirvesine oturana kadar yazacağım.
Umarım o zamana kadar yanımda olursunuz.
Salı gününden itibaren tamamen sizinim. İstediğiniz kadar bölüm atacağım.
Sizi fazlasıyla seviyorum.
İyi geceler^^
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Don't Cry Tonight ☆ Birinci Kitap ☆ ChanBaek
Fanfic''Geceleri yıldızlar odamı aydınlattığında, tek başıma oturuyorum. Ay ile konuşuyorum, seni geri almayı deniyorum. Senin de orada olup benimle konuşman umuduyla. Yoksa yalnız başına orada oturup ay ile konuşan bir aptal mıyım? Hiç sana seslendiğimi...
