Firavun (Levi X Yn)

5

•°•10 yıl önce, taht savaşını başlatan cinayet•°•

"Şey... Sanırım kayboldum da yardım edebilir misin?" Levi kimsenin uğramadığı sarayın bu bölümünde ilk kez kendi yaşlarında bir çocuk görüyordu. Üstelik bu çocuk onun tıpkısının aynısıydı; yüz şekilleri, göz rekleri, saç kesimleri... Hepsi aynı...

"Şey.. burası sarayın en uzak kısmı, ana saray buranın batısında kalıyor."

"Ah... Anladım..."

"Abiii~" Aralarındaki sessizliği konuşmayı yeni söken ve abisinin yanına koşarak gelen İsabel bozdu. Levi düşmesinden korktuğu için hemen öne atılıp onu kucağına aldı. "İsabel, seni koşmaman konusunda uyardığımı sanıyordum. Düşüp bir yerlerini incitebilirsin."

"Senin de mi kız kardeşin var!? Benim de tatlı bir kardeşim var ama abisi olmama rağmen o benden daha güçlü... Onu koruması gereken ben iken o benim arkamı kolluyor hep..." Levi'ın yanına gelip yere oturdu. Levi da onu takip ederek hemen yanına oturup bağdaç kurdu. "Kardeşimin adı Mikasa ve yedi yaşında, senin kardeşin?"

"İsabel, 4 yaşında henüz."

"Çok tatlı bir bebek!"

"Teşekküy edeyiim~" İsabel r'leri söylemek konusunda hala sorun yaşıyordu (bilmem ne arapçası öğrenemeyeceğim için türkçe konuşuyorlar varsayın) ve bu onu nedensizce çok sevimli gösteriyordu. "Rica ederim. Bu arada adım Lami, seninki?"

"Levi."

"İsimlerimiz bile benzer!" Lami bu benzerliği komik bularak güldü. İkisi de yeni arkadaş edinen küçük çocuklar gibi mutluydular...

~

"Levi! Hadi oyun oynayalım!"

"Geliyorum!"

Tanışmalarının üzerinden birkaç ay geçmişti ama yıllardır tanışıyormuş gibi iyi anlaşıyor ve fırsatları olduğu her an birlikte oyun oynuyor veya sohbet ediyorlardı. "Levi, benimle ana saraya gelir misin? Diğer kardeşlerimiz de orada"

"Bana yasak değil mi?"

"Bilmiyorum ama kimse bilmediği sürece sorun olmaz, hadi gel."

"Ama isabel?"

"Dadıma onunla ilgilenmesini söyledim, sorun olmaz."

"Peki..."

Lami, Levi'ın elinden tutarak koşmaya başladı. Kardeşini ilk kez ana saraya götürecek olmanın heyecanıyla içi içine sığmıyordu. saray buradan çok uzakta olmadığı için kısa bir süre koşmaları yetmişti. "Mikasa!" Lami saray muhafızlarıyla konuşan kardeşine doğru seslenip el salladı. Abisinin ona seslendiğini fark edince Mikasa az önceki yaşına uymayan ciddiyetten kurtulup koşarak abisinin yanına geldi. "Abicim nerdeydin?"

"Levi abin ile birlikteydim ama artık o da bizimle birlikte."

"Benim adım Mikasa ve büyüyünce ordunun başına ben geçeceğim." Mikasa hayalinden Levi abisine bahsedince gözlerinden okunuyordu ne kadar çok istediği. "Ama bu çok zor bir görev. Bunun için çok güçlü olmalısın." Levi'ın içinde küçük kıza karşı bir sıcaklık oluşmuştu. "Ben güçlüyüm! Her gün sıkı antrenman yapıyorum ve sağlıklı besleniyorum." Boyuna kıyasla aşırı iddialı konuşmasına Levi ve Lami güldü.