Aan O, #2

18 6 0
                                    

je ogen zinderend als de gloed van de zon,
en elke blik van jou voelt alsof de lente na
een koude winterperiode weer opkomt,
en ik bloei op als een bloem in je vonk,
schouders breder dan het zachte kussen
waarin mijn tranen 's nachts verdwijnen,
en ik verlang erin te kruipen, jouw armen
rond me heen slaand, hoofden tegeneen,
uit duizend stemmen zou ik toch de jouwe
kiezen, want geen enkele stem verheugt me
meer, hoe vreemd en onbekend je woorden
ook lijken, waarom heb jij dat effect op mij?

VogeltjeswindWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu