politiesirenes in mijn hoofd, gehavend gezicht
onder mijn vingers, ik wil je beminnen, zie je me?
gebroken ziel van kaarsvet, je raakt me door je
aanblik, jij, schoonheid van verborgen pijn,
ik wil er voor je zijn, je wonden helen met de mijne,
mijn bloed bloedt voor jou, zie je me nog niet?
nooit meer ben ik mijn spiegelbeeld, slechts het
jouwe, woorden verdwijnen reeds uit mijn mond.
"jij bent niet mijn donkere zon, maar mijn maan,
ik bezing je schoonheid zoals dichters voor eeuwen
hebben gedaan, mijn zilveren papieren maan."
er is een gat in mijn geheugen, en de afstand verdwijnt
terwijl jij geen stap dichterbij mij verblijft, vergeten
ben ik wie je nu echt keer op keer verblijdt.
JE LEEST
Vogeltjeswind
PoetryVogeltjeswind is een dichtbundel met liefdesgedichten. Grappig genoeg dacht Jelinka altijd dat ze nooit een hele dichtbundel vol liefdespoëzie zou publiceren, want liefdesgedichten vond ze altijd veel te zoetsappig en melig voor haar eigen wereld. T...
