En mijn hoofd blijft mezelf leugens voor spiegelen
en ik sta in de regen terwijl je woorden me begieten,
elke halve zin verdwijnt en elke korte zin blijft
groeien, tot ook jij dichter bij mij blijkt.
Want ik weet dat wie echt wil, doet, en ik weet dat
het niet kan dat je niet eens hebt een minuut,
en toch blijft mijn hart smoezen beramen, die jij
zou moeten maken, wat is dit voor een rotgevoel?
Elk ander die dit zou doen, zou ik dood bliksemen,
maar ik heb mij reeds aan jou verbonden, en vergeten
lijkt de locatie waar de sleutel zou moeten zijn.
JE LEEST
Vogeltjeswind
PoetryVogeltjeswind is een dichtbundel met liefdesgedichten. Grappig genoeg dacht Jelinka altijd dat ze nooit een hele dichtbundel vol liefdespoëzie zou publiceren, want liefdesgedichten vond ze altijd veel te zoetsappig en melig voor haar eigen wereld. T...
