Ik ben jaloers op zijn vrienden
Die een deel van hem krijgen
Dat hij mij nooit wou geven.
Ik ben jaloers op de aandacht
Die ze krijgen want als een blik
De zon is, hoe voelt die blik
Dan tot in de eeuwigheid?
Ik ben jaloers op de manier
Waarop ze grapjes maken
Niet verstaanbaar voor een
Buitenstaander en ik wil wel
Meelachen maar ik kan niet
Ik ben jaloers want hij heeft
Een lijn voor me getrokken
Een lijn die voor hen nooit
Bestond, het maakt niet uit
Hoe ik probeer, hij vergeet
Mijn bestaan, een aanwezigheid
Die hij niet verdraagt en ik
Moet blijven wachten tot hij
De grens verlegt, dichter bij zich,
Maar het is alsof hij weet
Dat ik zal vallen als ik hem ken,
Ziet hij dan niet dat ik allang
Gevallen ben? Dat ik reeds bemin?
JE LEEST
Vogeltjeswind
PoetryVogeltjeswind is een dichtbundel met liefdesgedichten. Grappig genoeg dacht Jelinka altijd dat ze nooit een hele dichtbundel vol liefdespoëzie zou publiceren, want liefdesgedichten vond ze altijd veel te zoetsappig en melig voor haar eigen wereld. T...
