Aan O, #1

21 5 0
                                    

je ogen verdwijnend achter
de fantasieën in je brein,
woorden tollen om ons heen,
jouw stem brengt het rijk,
en ik, ik zwijg. Hoe kan ik zijn
wanneer jij jij bent, en je stilte
de leegte is, je woorden voller
dan het hemelrijk, je wijsheid
ongekend door mijn kleinigheid,
"zie me," wil ik je vragen,
"zie me als een van je mysteries,
eeuwig onderzocht door je brein."
maar stilte blijft, terwijl jij praat,
geluk en leed zijn zo dichtbij mij...

VogeltjeswindWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu