kussen gegeven op satijnen lakens,
maar mijn zon heeft de stof nooit verwarmd,
zoals haar vingertip huid verbrandde.
zonsondergangen voor je beschilderd en beschreven,
maar waar penseelstreken altijd het einde waren,
zijn haar tekenkunsten keer op keer het begin,
en niemand die krijgt zoals zij haar zin.
ik dacht dat mijn liefde genoeg zou zijn voor beide,
maar waar ik gaf, en ben blijven geven,
heb jij telkens de andere kant op gekeken,
en nu zijn al mijn woorden tot stof geweken,
terwijl de hare nog niet eens zijn gegeven.
veracht je me als ik wenste naar een wereld waarin zij niet bestond,
omdat ik dan voor jou zou bestaan langer dan een second,
en mijn hart dan niet zou afvragen waar ze toch stond,
toen je al je dingen naar mij zond.
luister je nog naar het nummer dat ik voor je vond?
mijn naam is reeds een vergeten dood.
JE LEEST
Vogeltjeswind
PoetryVogeltjeswind is een dichtbundel met liefdesgedichten. Grappig genoeg dacht Jelinka altijd dat ze nooit een hele dichtbundel vol liefdespoëzie zou publiceren, want liefdesgedichten vond ze altijd veel te zoetsappig en melig voor haar eigen wereld. T...
