Maar misschien is dit slechts een nieuwe waan,
Want hoe kan je iemand missen die je nauwelijks kent?
En hoe kan ik verlangen naar een stem die ik maar
Een keer gehoord heb, en toch voelt dit zo echt...
En ik verlang je glimlach voor mijn ogen te zien,
En je lichaam het mijne vol witte vlinders vullend,
Ogen starend vanachter grote glazen, lippen krullend
Terwijl je praat, en ik kan niet stoppen met glimlachen.
En er is niets buiten jou, zo zoet, zo lief, maar
Ik weet dat ik mezelf voorlieg, want wie ben je echt
Buiten een dief? Ik ben verloren in mijn verdriet.
Een fantasie, niets dat jouw ogen verried
Buiten mijn brein blijft er rest over niet.
Ik draai tot je mijn gezicht weer ziet.
JE LEEST
Vogeltjeswind
PoetryVogeltjeswind is een dichtbundel met liefdesgedichten. Grappig genoeg dacht Jelinka altijd dat ze nooit een hele dichtbundel vol liefdespoëzie zou publiceren, want liefdesgedichten vond ze altijd veel te zoetsappig en melig voor haar eigen wereld. T...
