Mijn hoofd houdt ervan om te vergeten,
En al jouw woorden te laten zweven,
Tot er niets is buiten jouw heel even,
Maar we weten dat je niet meer kan geven.
Nu laat ik je volledig los, niet zoals hiervoor,
Maar omdat ik weet dat je niet bij mij hoort,
Mijn diepe zijn, dat is jouw waarom,
De mijne is je eindelijk echt te horen.
Jij was niet de mijne, en zal het nooit zijn,
Daarvoor houd je teveel van je eigen,
En te weinig van al het mijne.
Er is geen haat in mijn hart, slechts verdriet,
Want ik had een fantasie die mijn hart verried,
Maar het is niet de waan die jij ziet.
JE LEEST
Vogeltjeswind
PoetryVogeltjeswind is een dichtbundel met liefdesgedichten. Grappig genoeg dacht Jelinka altijd dat ze nooit een hele dichtbundel vol liefdespoëzie zou publiceren, want liefdesgedichten vond ze altijd veel te zoetsappig en melig voor haar eigen wereld. T...
