Aan O, #4

20 5 0
                                    

Bemin me, bemin me zoals je
Je oude dichters bemint, je feitjes,
Uit de eeuwen gehaald, bemin me
Zelfs als de duisternis gevallen is

Ik wil je schattige glimlach naar mij
Stralend, je ogen glinsterend terwijl
Je mijn gezicht bekijkt, je stem
Hortend en stotterend bij mijn

Aanblik. Maar ik ben geen Latijnse
Zin, geen woorden uit de eeuwigheid
Geen "carpe diem", geen "odi et
Amo", slechts een "recepi" voor jou,

Misschien zijn we niet passend,
En toch kan ik niets zien buiten dan
Hoe je brede schouders spannen
Onder je shirt, cur me non amas?

VogeltjeswindWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu