ik blijf steeds zoeken naar een teken,
een woord dat mij verenigt met jou,
strengen die ervan maken een gesprek,
maar er is geen term, geen ogen-blik,
slechts een 'dag', verdwijnend na mijn lach,
en ik wil dansen onder je mooie gezang,
maar er is een vogel die zich aan me brandt,
m'n vleugels zijn in je beëelte vingers gebrand.
dansend in het maanlicht, roep ik jouw naam,
maar het is reeds lang een verloren daad,
want het is niet jij die komt, maar mijn waan.
verdwijnend in het maanlicht, ik dans onder je
nachtelijke zon, waarom blijf ik beminnen de man
die nooit zelf naar me toe komt?
JE LEEST
Vogeltjeswind
PoesíaVogeltjeswind is een dichtbundel met liefdesgedichten. Grappig genoeg dacht Jelinka altijd dat ze nooit een hele dichtbundel vol liefdespoëzie zou publiceren, want liefdesgedichten vond ze altijd veel te zoetsappig en melig voor haar eigen wereld. T...
