STUPID GIRL BECOMES MY WIFE[ Under Editing Errors ]

CHAPTER 12

_
_
_
_

Written by: TintaSeria

( Continue)

Hindi muna ako bumabalik sa loob,ayaw ko muna silang makita kahit ilang minuto Lang.

Peroo...

" Amari" Napalingon ako kay LV ng tawagin nya ako.

" Love?" in short of his name.

Sandali pa syang napatigil ng tawagin ko sya ng 'Love' para bang nagulat at bago lang sakanya iyon.

Ngumiti sya saakin " Tara na.. swimming tayo..." ani nito..

Umiling ako " Ayoko." Sagot ko may dala naman akong pamalit. nasa kotse kase yung bag so.. dun nakalagay lahat.

" Luh? Wag kanang d-drama-drama Jan,pasok kana sa artitsta. okay? Tara na! nag-aaya na sila eh!" nag-puot ito sa harap ko kaya natawa ako

" Ahh basta ayoko saka di pa ako marunong lumangoy duh." pag-tanggi ko.

Ngumiwi naman sya

" Ayy sige. Hindi na lang rin ako" tumaas ang kilay ko sakanya..

" Samahan muna lang ako rito mag mukmok" ani ko lumapit naman sya at umupo sa buhangin na puti.

May bonfire night sa harap namin kaya medyo tanaw pa namin ang dulo ng dahil narin sa buwan na bilog na bilog.

Umupo ako sa tabi nya at yinakap ang tuhod. Sya naman ay nasa likod ang kamay supurta sa kanyang weight.

" Masakit pala" umpisa ko napatingin naman sya saakin..

" Masakit talaga kung hindi mo susubukang sabihin ang totoo.." ani nito at bumaling sa buwan.

" Ang hirap naman kase aminin eh! " ani ko.." Ang hirap aminin dahil... Dahil alam kung wala syang pake." I can't stop my emotion from now.

" You know amari. Sabi nila wag mong pangunahan ang isang taong hindi mo naman hawak ang nararamdaman nila. Maybe sometimes tayo.. sila.. iniisip yan at totoo naman.. pero.. hindi nila alam na unti-unti narin palang nahuhulog ang nararamdaman nila para sa isang tao." malalim at parang may pinang-huhugutan si LV.

" Pero bakit? Sa tuwing nakikita ko silang mag-kasama nasasaktan ako... Dapat hindi ko ito nararamdaman! Dapat hindi ako nasasaktan! Dapat nga matuwa ako sakanila! Hindi naman talaga ako ang Mahal nya! " While I'm saying that full of paining words my tears start falling down to my cheek and down onto my chest that's why I'm feeling wet now.

" Shshshs" hinagod nya ang likod ko dahil narinig nya atah ang hikbi ko.

" Amari. Makinig Ka.. walang masama kung susubukan mong aminin sakanya ang totoo.. huwag mong hahayaan na mag-tagal pa jan sa puso mo. Mas maganda kung maaga aminin." tinuro nya pa ang puso ko.

I wiped my tears using my hand and smile slightly.

" Soon.. if.. if I'm ready.." I whispered softly... Tama lang na kaming dalawa ang makakarinig nun.

" Yeah. If you are ready na. So let's go?" tumayo sya at inilahad ang kamay para tulungan akong makatayo.

" Sira na yung makeup ko" puot ko napasapo naman sya sa kanyang noo.

" Amari Vann Chua!" inilabas nya ang lipstick at pang retouch sa mukha. Nasa bag nya iyon. Diko naman napansin kanina HAHAHA..

" Oh! Pasalamat ka nakapag dala ako nyan! Buti na lang talaga model ako ng mga product noon." ani nito sabay erap natawa naman ako at kinuha sakanya ang pang retouch.

Buti na lang may ilaw.

" Bat ka kase umalis sa pagiging model! Tch!" Hindi sya nag-salita at tinulungan na lang akong mag-makeup.
_______________________
______________
.
.
.