ဆုံနေရက်နှင့်လွမ်းလေခြင်း

25

ထူးခြားစွာပင် ဤတက္ကသိုလ်၏ စာသင်ခန်းတွေမှာ လေအေးစက် မရှိ။ ပြတင်းပေါက်အမြင့်ကြီးတွေကို ဆွဲဖွင့်ထားသော်လည်း ပြတင်းပေါက်က အထက်မှာ။ ကျွန်မတို့ ထိုင်ခုံတွေဆီသို့ လေက မဝင်သလောက်ပဲ ဖြစ်သည်။ သည်အခန်းက နားထောင်သူပရိသတ် အများဆုံး ဖြစ်လိမ့်မည်။ ပူနွေးသော လေငွေ့နှင့် အသက်ရှုငွေ့များရောကာ လှောင်အိုက်လာသည်။

Youngနှင့်ကျွန်မ နားထောင်ဖို့ ပထမဆုံးရွေးချယ်လိုက်သည်ကတော့ ရှေးဟောင်း သုတေသနအခန်း ဖြစ်သည်။ ကိုရီးယားနိုင်ငံနှင့်ပတ်သက်သည့် ရှေးဟောင်းမြို့တွေ၊ လူအသုံးအဆောင်တွေ၊ ခေတ်တွေကို စိတ်ဝင်စားမှုကို အခြေခံပြီး စာတမ်းဖတ်မည့် သူထဲတွင် ပြင်သစ်ကျောင်းတက်ရင်း ခင်မင်ခဲ့သည့်သူငယ်ချင်း ပါနေတာမို့ ပထမဦးစားပေး ရွေးချယ်လိုက်ခြင်း ဖြစ်ပါသည်။

“တွေ့လား မမ ပါဝါပွိုင့်က ကြည့်သူကို တစ်နည်းနည်းနဲ့ ဆွဲခေါ်တယ်”

“ဒါပေမယ့် သူတို့စာတမ်းက ပုံတွေလိုတာကို”

သို့သော် သူတို့ကပြင်သစ်လိုတွေချည်း ပြောနေသဖြင့် ကျွန်မ သိပ်နားမလည်။သံနှင့်ကြေး စိုက်ပျိုးရေးကိရိယာများ အကြောင်းဟုတော့ ကျွန်မ သိ၏။ ကျွန်မရှေ့တွင် ကျွန်မလိုပဲ ယောင်တောင် ပေါင်တောင်ဖြင့် ဘာကြောင့်မှန်းမသိ ရောက်လာပြီး နားထောင်နေသည့် အမေရိကန်မလေးနှစ်ဦးက စိတ်ညစ်နေကြသည်။ ပြင်သစ်ဘာသာကို သူတို့နားမလည်ကြမှန်း သိသာသည်။ သို့သော် သူတို့ စိတ်ဝင်စားသည့် ဆလိုက်ချပ်များကို တစ်ခုချင်း ပြနေတော့ ထထွက်သွားဖို့လည်းခက်၊ နားလည်း မလည် ဖြစ်နေပုံရသည်။

သူတို့က ကျွန်မတို့လိုတော့ အားမနာတတ်ပေ။ ဆွေးနွေးသည့်မေးခွန်းတွေ မေးခွင့်ပြုလိုက်သည့်အချိန်တွင် သူတို့ထဲက တစ်ယောက်က သူတို့လိုချင်သည့်ဆလိုက်ကို ပြန်ပြခိုင်းပြီး ပြင်သစ်လိုမဟုတ်ဘဲ အင်္ဂလိပ်လို အနည်းအပါး ရှင်းပြပေးရန် တောင်းဆိုလေသည်။

ဟုတ်တာပေါ့။ တကယ်ဆိုလျှင် ပါမောက္ခဒေါက်တာပေါ်ထရိုးသည် အင်္ဂလိပ်လိုပြောချင်ပြော သို့မဟုတ် ဘာသာပြန်ပေးမည့် ဝန်ထမ်းတစ်ယောက်လောက်ကို ညီလာခံအိမ်ရှင် အဖွဲ့က ထားပေးလျှင် ကောင်းမှာပဲ။ ကျွန်မတို့လို အင်္ဂလိပ်စကား ပြောသူတွေအတွက် သီးသန့်နားကြပ်လေးတွေပေးထား၊ သာသာပြန်သူ၏ ချက်ချင်းပြန်ဆိုမှုကို ကျွန်မတို့ကနားထောင်။ ဘယ်လောက် ကောင်းမလဲ။ ညီလာခံမှန်သမျှ အခြေခံအားဖြင့် အင်္ဂလိပ် ဘာသာဖြင့် အများနားလည်အောင် ပြောကြသလားလို့။